جواب:
شيخ صدوق در كتاب مونس الحزين في معرفه الحق و اليقين نوشته است: شيخ حسن بن مثله جمكراني گويد: شب سه شنبه هفدهم ماه رمضان سال 373 هجري قمري در خانه خود بودم كه ناگهان جماعتي آمدند و من را صدا زدند و گفتند كه حضرت مهدي(عج) شما را طلبيده است.
به همراه جماعت به مكاني كه هم اكنون مسجد مقدس جمكران در آن واقع شده است، رفتيم؛ در آن جا حضرت به من فرمود: به صاحب اين زمين (حسن بن مسلم) بگو كه اين زمين، زمين شريفي است و خداي تعالي اين زمين را از زمين هاي ديگر برگزيده است. نزد سيد ابوالحسن برو و به او بگو كه اين زمين را از حسن بن مسلم بگيرد و با همكاري مردم در اين زمين مسجدي بنا گردد و به مردم بگو تا به اين مكان توجه كنند و آن را عزيز دارند و چهار ركعت نماز در اين جا به جا آورند.
سپس حضرت خواندن نماز مخصوص در اين مكان را به وي آموخت.
حسن بن مثله جمكراني مي گويد: به حضرت عرض كردم: براي اين كه ديگران حرف من را بپذيرند، به دليل و نشانه نياز است، چون كه مردم حرف بي دليل را نمي پذيرند. حضرت فرمود: ما نشانه اي و علامتي قرار مي دهيم تا سخن تو تصديق شود. برو نزد سيد ابوالحسن الرضا و به او بگو كه اين كارها را انجام دهد... .
من به خانه ام بازگشتم و فردا صبح به همراه علي المنذر به خانة سيد ابوالحسن الرّضا رهسپار شديم. وقتي كه به منزلش رسيديم، ديديم كه خدمت گزاران سيد مي گويند: آقا از سپيده دم تا كنون منتظر شما است. آيا از جمكران آمده ايد؟ گفتم: آري. پس نزد سيد رفتيم و بعد از سلام و احوالپرسي به من گفت: اي حسن بن مثله! من خوابيده بودم. در خواب شخصي به من گفت: بامداد مردي از جمكران به نام حسن بن مثله پيش تو مي آيد. بايد سخنش را تصديق كني. سخن او سخن ما است.
من هم ماجرا را گفتم و به فرمان ناحية مقدسه اين مسجد ساخته شد.(1)
پي نوشت ها:
1. مجلسي، بحارالانوار، ج 53، 230 ـ 234.
|
