جواب:
در پاسخ به اين سؤال بايد گفت : اولاً: بايد بدانيم پيامبر و امام ازنظر مادي و عنصري مثل ساير مردم هستند و غذا مي خورند و استراحت مي كنند و مريض مي شوند و زن مي گيرند و تشكيل خانواده مي دهند. خداوندبه پيامبر6فرمان مي دهد: .(1)
پيامبر6هم مثل ديگران مسموم و پير مي شود و بالاءخره مي ميرد: .(2)
بنابراين نبايد انتظار داشته باشيم پيامبر6هميشه زنده باشد يا بيش ازديگران عمر كند.
ثانياً: پيامبر اكرم 6زماني رحلت كرد كه مأموريت خود را به نحو احسن به پايان رساند. خداوند تمام احكام و قوانين دين را بر او نازل كرد و دينش راكامل نمود: .(3)
پيامبر اكرم 6 احكام و قوانين را تا آن جا كه مردم نياز داشتند و اوضاع به او اجازه مي داد, به مردم ابلاغ كرد و همهء آن ها را به حضرت علي بن ابي طالب 7و ايشان به امام بعد از خود و همين طور تا امام زمان تعليم داد بنابراين ائمهء اطهار: در احكام و قوانين هر چه دارند, از رسول خدا6ارند از اين رو مي توانيم بگوييم : گرچه جسم پيامبر6به حسب ظاهر ازميان ما رفته است , اما جان و روحش تا ابد زنده است .
اما راجع به امام زمان 7بايد بگويي : كلاً سه فايده بر وجود امام مترتب است :
1 فرد كاملي است كه همهء فضائل و كمالات انسانيت در او تبلور يافته وصحبت خدا است كه اگر نباشد, زمين اهلش را فرو مي برد و عذاب نازل مي شود و فيوضات الهي به يُمن وجود او به مردم و اهل زمين و آسمان مي رسد.
2 حافظ و مروج احكام الهي و واسطهء فيض است و فيوضان الهي به يمن وجود او به موجودات مي رسد.
3 زمامدار و اداره كنندهء امور مسلمان ها است .
فايده اول يقيناً حاصل است , زيرا واسطهء فيض بودن , فرق بين حضور وغياب ندارد. فايدهء دوم نيز فعليت دارد, زيرا او لنگر زمين و آسمان و قلب عالم امكان است اما فايدهء سوم , ما هم قبول داريم مردم از فيض وجودش محرومند, اما بايد ديد عامل حرمان كيست ؟ خدا, امام يا مردم ؟
به طور حتم خداوند متعال نيست , چون وظيفه اش آفريدن امام 7و معرفي كردن به مردم است و اين كار را هم كرد. امام هم نيست , چون حضرت براي هرگونه فداكاري و افاضهء فيض آمادگي دارد پس يقيناً مردم مقصرند و بايد زمينه ءظهور حضرت را فراهم كنند تا حضرت ظهور كنند. خداوند متعال هم بدون اسباب و علل و به طور مستقيم در امور مردم دخالت نمي كند و تا مردم زمينه ءظهور را فراهم نكنند, خداوند كاري انجام نخواهد داد.
سرنوشت آنان را تغيير نخواهد داد>.()خواجه نصير الدين طوسي در
الاعتقاد> مي گويد: والغيبة منّا علت غيبت ماييم >.
(پـاورقي 1.كهف (18 آيهء 110
(پـاورقي 2.زمر (39 آيهء 30
(پـاورقي 3.مائده (5 آيهء 3
|
