جواب:
امام دشمنان سختگير و كينه توزي خواهد داشت. به جز مستكبران بيدادگر، بيشترين كارشكنيها از جانب كساني خواهد بود كه ادعاي موافقت با امام را دارند و خود را از منتظران حضرت ميدانند، اينان پس از پيوستن به امام چون كارها را بر وفق مراد نميبينند و ناچارند از منافع نامشروع خود درگذرند، با سلاح دين و مذهب به جنگ امام ميروند كه به فرمودة امام صادق (ع): چه بسيار از كساني كه ادعاي پيروي او را دارند ولي پس از ظهور حضرت از او روي ميگردانند.
برخي از افراد و گروهاي مخالف حضرت عبارتنداز:
1ـ راحت طلبان و خودپرستان، كه دين را به گونهاي توجيه ميكنند كه بارفاه خود در تزاهم نباشد، مانند جمعي از مسلمانان مكه كه پيش از هجرت به مدينه به پيامبر گفته: چون مورد آزار دشمنانيم، اگر اجازه دهي، با آنان بجنگيم. پيامبر فرمود: اكنون مأمور به جنگ نيستيم. فعلاً نماز بخوانيد و زكات بدهيد ولي پس از هجرت كه مأمور به جهاد شدند، زبان اعتراض گشودند كه: خدايا: چرا فرمان جنگ دادي و آن را مدتي به تأخير نيانداختي؟ قرآن ريشة ترس و وحشت آنان را راحتطلبي ميشمرد.
2ـ متعجران و جوود گرايان: مانند آنان كه وقتي دستور خوردن روزه در سفر آمد و پيامبر روزهاش را در حال مسافرت افطار كرد، تعدداي كاسه از آش داغتر و مقدس آب گفتند: هر سختي ثواب دارد و به روزه ادامه دادند. پيامبر با آنان برخورد كرد و آنان را گناهكار ناميد.
حضرت براي ايجاد عدالت عمومي، اموال نامشروع را مصادره ميكند و زمينهايي را كه حكومتها به ناروا به دوستان و آشنايان خود هديه كردهاند، به بيت المال بر ميگردانند. نيز دست حرامخوار را از اموال عمومي كوتاه ميكند. وي در اجراي عدالت تا آن جا پيش ميرود كه راه را برافرادي كه به زيارت مستحبي خانة خدا ميروند، بسته و حج واجب را در اولويت قرار ميدهد. شيوها حرم سازي و مسجد نمايي را نميپسند و مساجد را از تزيينات غير ضروري پاك ميسازد. در تفسير قرآن اسرار پنهاني و رموزي را كه بر مردم پنهان مانده، آشكار ميسازد و تحولات مهمي در عرصة فرهنگ و اجتماع به وجود ميآورد. اين گونه تحولات خواه ناخواه با منافع عدهاي سازگار نيست. از اين رو درصدد مخالفت با حضرت بر ميآيند.
3ـ كافران و منافقان نيز با حضرت مخالفت خواهند كرد. امام صادق (ع) فرمود: هنگامي كه مهدي (ع) قيام كند، مشركان و كفار از قيام حضرت ناخشنودند، ماند سفياني و ديگران و عليه حضرت اقدام ميكنند.
|
