جواب:
ارتباط با امام زمان(ع) در زمان غيبت به صورت ارتباط حسّي و مانند ارتباط با دوستان و آشنايان حاصل نميشود، گر چه ممكن است حضرت را به صورت ناشناس ببيند و بعد حدس بزند يا يقين كند ايشان حضرت مهدي (ع) بوده است، ولي ارتباط ملموس به اين معنا كه مثلاً حضرت مهدي (ع) در جايي حضور دارد و ما به ديدن او برويم يا حضرت به ديدن ما بيايند مانند اين كه دوستان به ديدن ما ميآيند، حاصل نميشود.
ارتباط ملموس بعد از حضور حضرت حاصل خواهد شد. البته همه ما دوست داريم در زمان غيبت نيز به ديدار حضرت برويم ولي در زمان غيبت بنا نيست اين گونه ارتباطها باشد. اگر اين گونه ممكن بود، چرا حضرت غايب ميشد؟!
اگر كسي ادعاي ارتباط با حضرت مهدي (ع) را كرد، نبايد از او نپذيريم. بر فرض ارتباط حاصل شود، بيشتر از ارتباط مردم در زمان حضور ائمه معصومان(ع) نخواهد بود. چه بسيار افرادي كه در زمان اميرالمؤمنين و ائمه ديگر بودند و ارتباط داشتند ولي نتيجهاي نگرفتند يا از ارتباط سوء استفاده كردند و از دستور و منويات آنان پيروي و اطاعت كردند. در اين مظئله بايد دنبال تهذيب نفس باشيم، دنبال علم و كمالات اخلاقي باشيم و از گناه و آلودگيها خود را حفظ كنيم. در اين صورت مورد رضايت حضرت خواهيم بود. رضايت حضرت و شادماني او نسبت به اعمال ما بايد مطلوب واقعي باشد. اويس قرني جمال پيامبر را نديد امّا چون انسان پاك و با تقوايي بود، مورد لطف و محبّت حضرت قرار گرفت، ملاك انسانيت در همه زمانها تقوا است: انّ اكرمكم عند اللَّه اتقاكم: گراميترين شما نزد خدا با تقواترين شما است.
|
