جواب:
سؤال به دو بخش تقسيم مي شود:
بخش اوّل: زمان ظهور
اصل ظهور امام زمان(عج) امري مسلّم و قطعي است، ولي بنا به مصالحي زمان ظهور مشخّص نشده است و هيچ كس جز خداوند از وقت دقيق آن آگاه نيست. بارها اصحاب از ائمّه(ع) در مورد زمان ظهور پرسيدهاند، امّا آنان از مشخّص كردن آن نهي كردهاند. فضيل از امام باقر(ع) پرسيد: آيا براي ظهور وقتي معيّن شده است؟ امام سه بار فرمود: كذب الوقاتون؛(1) آنان كه براي ظهور وقتي معيّن كنند دروغگويانند.
براي ظهور نشانههايي بيان شده كه تحقّق هر يك از آنها نويدي براي نزديكتر شدن ظهور حضرت مهدي(عج) است.
بخش دوم: انتظار فرج
تلاش دشمنان دين اين است كه تعهّد ما را به مسائل ديني (احكام و اعتقادات) كم رنگ سازند. آنان در راستاي اهداف خويش همه را مورد هدف قرار داده و مي خواهند سنگرهاي فرهنگي و اعتقادي ما را (كه از مهمترين آنها اعتقاد به ظهور حضرت مهدي و انتظار فرج حضرت است) به تصرّف در آورند و دست ما را از اسلام و افتخارات آن كوتاه سازند.
در ميدان مبارزه فرقي بين زن و مرد نيست و همگي بايد در مسير اعتقادات خود ثابت قدم و استوار باشيم و دين خدا را ياري دهيم و در مسير ايفاي مسئوليت خويش پايداري و مقاومت كنيم.
بخشي از وظايفي كه مي تواند در رشد و بالندگي جامعه اسلامي و منتظران فرج مؤثر باشد به شرح زير است:
1- شناخت امام زمان(عج)
مهمترين وظيفه شيعه شناخت امام خويش است. در اهميّت اين مسئله همين بس كه در روايات متواتر كه شيعه و سنّي آن را نقل كردهاند، آمده است:
من مات و لم يعرف امام زمانه مات ميتة جاهليّة؛(2) هر كس بميرد و امام زمانش را نشناسد، به مرگ جاهليّت مرده است. در روايات از ائمه معصومين آمده است كه: شناخت امام آن است كه انسان بداند كه اطاعت از آنها واجب است و انسان بايد از آنها پيروي كامل و خالص داشته باشد.
بدون ترديد مراد از شناخت حضرت، شناختي است كه شيعيان را از شبهههاي ملحدان در امان نگه دارد و سبب نجات از اعمال گمراه كننده مدعيان دروغين مهدويّت يا مدعيان ارتباط با حضرت باشد.
2- پيوند و ارتباط معنوي با امام عصر(عج)
ديگر وظيفه شيعه در دوران غيبت، حفظ و تقويتِ پيوند معنوي با امام زمان(ع) و تجديد دائمي عهد و پيمان با حضرت است.
منتظران واقعي ظهور هرگز نبايد احساس كنند كه در جامعه داراي مسئوليتي نيستند و هيچ گونه تكليفي نسبت به امام خود ندارند. از شيعيان خواسته شده كه در آغاز هر روز با يكي از دعاهايي كه مخصوص امام زمان(عج) است، با مقتداي خود و مقام ولايت ارتباط برقرار كنند. شيعه منتظر اگر در آغاز هر روز با حضور قلب و توجه كامل با امام خود عهد و پيمان ببندد، هرگز تن به ذلّت و خواري، ظلم و بي عدالتي نمي دهد. نيز هرگز دچار بحران فكري و فرهنگي و از خود بيگاني و يأس و نااميدي نمي شود.
يكي از دعاهايي كه در اين موضوع وارده شده دعاي عهد است كه از مضامين بسيار بالايي برخوردار مي باشد. اين دعا بهترين وسيله براي پيوند منتظران با امام زمان(عج) است.(3)
3- خودسازي و كسب فضايل اخلاقي
يكي ديگر از وظايف منتظران مهدي(عج) تهذيب نفس و آراستگي به فضايل اخلاقي است. در توقيع (نوشته) شريفي كه از سوي حضرت صاحب الزّمان(عج) خطاب به شيخ مفيد نگاشته شده، آمده است: از علل طولاني شدن غيبت و محروم ماندن شيعيان از ملاقاتشان با ما، اعمال ناشايستي است كه آنان مرتكب ميشوند و ما را ناراحت مي كنند.(4)
از توقيع شريف استفاده مي شود كه منتظر واقعي، از اعمالي كه سبب طولاني شدن غيبت حضرت و ناراحتي آن بزرگوار مي شود، اجتناب مي كند. بر اين اساس:
با شناخت امام زمان(عج) و پرهيز از گناهان و در نهايت با تهذيب نفس و ارتباط معنوي با حضرت مي توانيم به بخشي از وظايفي كه در قبال آن عزيز داريم، دست يابيم.
سخن آخر: امام صادق(ع) فرمود: كسي كه با اين عقيده يعني در حال انتظار بميرد، همانند كسي است كه در خيمه حضرت مهدي(عج) باشد.(5)
پي نوشتها:
1. كتاب الغيبة، طوسي، مؤسسه معارف اسلامي، ص 426 - 425، ح 411؛ كتاب الغيبة، نعماني، مكتبة الصدوق، ص 294، ح 13.
2. مناقب آل ابي طالب، ابن شهر آشوب، دارالأضواء، بيروت، ج 3، ص 250؛ بحارالأنوار، ج 8، ص 368.
3. مفاتيح الجنان.
4. الاحتجاج، طبرسي، انتشارات اسوه، ج 2، ص 602.
5. المحاسن، احمد بن محمد بن خالد، برقي، المجمع العالمي لأهل البيت(ع)، ج 1، ص 277، ح 149.
|
