جواب:
در مورد ظهور امام زمان نظريه هايي وجود دارد كه يكي همان است كه اشاره كرديد، اما اين نظريه هم براساس عقل انساني و هم براساس آيات و روايات مردود است.
از نظر خرد، هر انساني كه خواهان هدفي است، سعي در رسيدن به آن و آماده كردن شرايط و زمينهها و مقدمات تحقق آن را دارد. اگر انسان چيزي را دوست داشته باشد، در طلب و جستجوي آن برميآيد، پس اگر ظهور امام زمان را (كه چيزي جز تحقق عدالت و رفع ستم روي زمين نيست) دوست داشته باشد، خود نيز براي عدالت و رفع ستم از بين رفتن فساد و تباهي روي زمين (كه بخشي از بي عدالتي است) تلاش خواهد كرد و سعي در آماده نمودن مقدمات را خواهد نمود.
آيات روشني وجود دارد كه به تمام مؤمنان و مسلمانان تكليف ميكند فشاد و تباهي را از روي زمين برداريد و عدالت را پابرجا و مستقر كنيد.
آيات به آناني كه فساد و تباهي را در زمين گسترش ميدهند، وعده عذاب دردناك داده است. از طرف ديگر تمام تكاليف و اعمال و عبادات و ارزشهاي اخلاقي و تكاليف اجتماعي مانند امر به معروف كه به مسلمانان دستور داده شده و واجب گرديده است، بي معنا و بي اثر خواهد شد، حتي بايد برخلاف آنها عمل كرد! به فرموده امام خميني (ره) امام زمان (ع) ميآيند كه عدالت و ارزشهاي اخلاقي را پياده كند؛ حال ما بياييم ارزشهاي اخلاقي را از بين ببريم و فساد را گسترش دهيم؟ اين معناي انتظار است؟!(1)
هم چنين به ما مسلمانان دستور داده شده كه پيامبر و امامان معصوم(ع) را الگوي زندگي خود قرار دهيم و همانند آنها در زندگي رفتار نماييم، اما آيا زندگي آنها اين گونه بوده كه فساد را در زمين گسترش ميدادند؟ عجبا!
اين فكر و عقيده هم از جهت عقل و هم با نگاه به صريح آيات و روايات مردود است.
اما رواياتي كه بيان كرده حضرت مهدي(ع) زماني ظهور ميكند كه ظلم و فساد در زمين گسترش يابد، در پاسخ بايد توجه داشت:
اول آن كه دين روايات، جز از آينده ميدهد در زماني كه امام زمان(ع) ظهور ميكند، ظلم و فساد در زمين گسترش يافته است، يعني درصدد بيان نشانههاي ظهور است. خبر دادن از آينده و زمان ظهور كه فساد گسترش مييابد، غير از آن است كه در زمان غيبت نبايد با گناه و فساد مبارزه كرد تا از بين برود؛ همان كاري كه امام زمان انجام ميدهد آنچه در آينده اتفاق ميافتد، نبايد جلوي تكليف و مسئوليت را بگيرد و ما بايد به وظيفه ديني و عقلي خودمان عمل كنيم.
پينوشتها:
1 - صحيفه نور، ج 19، ص 197، با تلخيص و تصرف.
|
