جواب:
شكي نيست كه رهبري پيشوايان الهي به منظور هدايت مردم به سر منزل كمال مطلوب است و اين امر در صورتي ميسر است كه آنها آمادگي بهره برداري از هدايت الهي را داشته باشند. اگر چنين زمينه مساعدي در مردم وجود نداشته باشد، حضور پيشوايان آسماني بين مردم ثمري نخواهد داشت. اوضاع زمان امام يازدهم و دوازدهم نشان داد كه زمينه مساعد جهت بهرهمندي از هدايتها و راهبريهاي امامان در جامعه وجود ندارد. از اين رو حكمت الهي اقتضا كرد كه امام دوازدهم غايب گردد تا موقعي كه آمادگي لازم در جامعه انساني به طور تمام و نه فقط در يك نقطه خاص به وجود آيد. البته تمامي اسرار غيبت بر ما روشن نيست و علم آن نزد خدا است. و در روايات، در زمينه علل و اسباب غيبت روي سه موضوع تكيه شده است:
1 - آزمايش مردم: در اثر غيبت مهدي (عج) مردم آزمايش ميشوند. گروهي كه ايمان استواري ندارند، باطنشان ظاهر ميشود و دستخوش شك و ترديد ميگردند اما كساني كه ايمان در اعماق قلبشان ريشه دوانده است، به سبب انتظار ظهور حضرت و ايستادگي در برابر شدائد، پخته تر و شايسته تر ميگردند. طبق روايات، آزمايش به وسيله غيبت، از سختترين آزمايشهاي الهي است. حضرت موسي بن جعفر (ع) فرمود: هنگامي كه پنجمين فرزندم غايب شد، مواظب دين خود باشيد، مبادا كسي شما را از دين خارج كند....
2 - حفظ جان امام
خداوند، به وسيله غيبت، امام زمان (عج) را از قتل (مانند آنچه بر پدران حضرت مهدي (عج) گذشته بود) حفظ نموده است. اگر پيش از موعد مناسب ظاهر شود، باز جان مبارك ايشان همانند پدرانش به خطر ميافتد و به انجام مأموريت بزرگ الهي و اهداف بلند اصلاحي خود و برپايي تمدن در پهنه گيتي موفق نميگردد.
3 - آزادي از يوغ بيعت با طاغوتهاي زمان
امام زمان، هيچ رژيمي را حتي از روي تقيه، به رسميت نميشناسد. امام هشتم (ع) در علت غيبت حضرت فرمود: براي اين كه وقتي با شمشير قيام ميكند، بيعت كسي در گردن وي نباشد.(1)
پينوشتها:
1 - اين پاسخ در كتاب سيره پيشوايان نقل شده است. ص 669 تا 672.
|