جواب:
شكي نيست كه منتظران واقعي امام زمان(ع) وظايفي دارند كه در روايات بدان اشاره شده است. امام صادق(ع) ميفرمايد: هر كس خوش دارد در شمار اصحاب قائم باشد، بايد چشم به راه او باشد و پارسايي پيش گيرد و با ورع باشد.(1)
در جاي ديگر ميفرمايد: براي صاحب الامر غيبتي طولاني است. در اين دوران هر كسي بايد تقوا پيشه سازد و چنگ در دين خود زند.(2)
در روايتي آن حضرت از انسان منتظر به عنوان مظهر اخلاق اسلامي ياد كرده است.(3)
از مجموع روايات استفاده ميشود كه منتظر واقعي بايد دين دار، پارسا، با اخلاق، آماده جهاد، حافظ ايمان، طرفدار عدالت و با استقامت باشد. اين سخن با روايتي كه از اوضاع و احوال عصر ظهور خبر ميدهد (كه عالم را ظلم فرام ميگيرد) منافاتي ندارد، چون اين كه فرمودهاند جهان پر از ظلم و جور خواهد شد، معنايش اين نيست كه نبايد حتي در گوشهاي از جهان، قومي متديّن و حكومتي ديني باشد. مگر قرآن كريم به صراحت نميگويد حكومت زمين سرانجام به دست بندگان صالح ما خواهد افتاد؟!(4) اين بندگان صالح چه كسانياند اينان از زمين ميرويند يا از آسمان ميبارند؟ نه، هيچ كدام، بلكه اينان شيعه مهدياند.
همان قومي كه منتظر ظهور مهدياند پس خلقي كه در انتظار ظهور مصلح به سر ميبرد، بايد خود صالح باشد. پس در ميان اين جهان آكنده از ظلم و مملو از گناه و فساد كه همه جا را تاريكي گرفته، آن دسته و قومي كه به خدا مؤمناندو امام غايب را باور دارند، نبايد خود منحرف و غرق در فساد و ستم باشند كه اگر باشند خلاف منطقِ انتظار مصلح است. چنين قومي بايد خود صالح باشند تا با مُصلِح سنخيت داشته باشند.(5) اگر چه ظلم و ستم فراگير است، اما توده انسانها از ظلم و ستم به تنگ آمدهاند و منتظر ظهور منجي هستند، اما قدرت در دست حاكمان ستمگر و فاسد است و آنها به شيوههاي مختلف فساد را ميان مردم گسترش داده و به مردم ظلم ميكنند.
پي نوشتها:
1. بحارالانوار، ج 52، ص 140.
2. همان، ص 135.
3. همان، ص 140.
4. انبياء (21) آيه 105.
5. استاد محمد رضا حكيمي، خورشيد مغرب، ص 334 - 332، با تلخيص.
|
