جواب:
در مورد ارتباط و ديدار حضرت امام زمان (ع) در دوران غيبت كبري دو نظر وجود دارد:
1 - عدم امكان ارتباط، اين گروه معتقدند در زمان غيبت كبري امكان ارتباط حضور و تشرف به محضر حضرت وجود ندارد، و كسي را كه ادعاي ديدار كند، بايد تكذيب كرد. مهمترين و معتبرين دليل اين گروه بر نفي رؤيت و مشاهده امام عصر (ع) توقيعي است كه شش روز پيش از مرگ علي بن محمد سمري آخرين سفير خاص امام (ع) از ناحيه حضرت صادر شده است.
برابر اين توقيع مدعي مشاهده، دروغگو است و ادعاي وي قابل پذيرش نيست. متن نوشته حضرت چنين است: و به زودي از شيعيان من كساني خواهند آمد كه ادعاي مشاهده مرا بكنند. آگاه باشيد هر كس قبل از خروج سفياني و صيحه آسماني ادعا كند كه مرا ديده، دروغگو افترازننده است. (1)
2 - امكان ارتباط، عدهاي از علماي شيعه بر اين باورند كه در غيبت كبري امكان ارتباط امام زمان (ع) وجود دارد. دليل اين نظر را داستانهاي مشاهده حضرت و چند روايت ذكر ميكنند. يكي از آن روايات (سه گانه) اين است: امام صادق (ع) فرمود: صاحب اين امر امام زمان (ع) ناگزير غيبتي دارد و در دوران غيبت از مردم كناره ميگيرد، اما نيكو منزلي است مدينه طيبه (و امام آن جا) با سي نفر (زندگي ميكند و) وحشتي نيست.(2)
صاحب نظران امكان ارتباط ميگويند: مراد توقيع شريف كه ميفرمايد: مدعي ديدار دروغگو است، شخصي است كه ادعاي تشرف و نيابت از طرف حضرت را نمايد، نه كسي كه صرفاً توفيق تشرف يابد، نيز كساني كه توفيق تشرف دارند، ادعاي تشرف نميكنند، بلكه ديگران از اوضاع و احوال به اين مسئله پي ميبرند.
بر فرض امكان ارتباط طالب تشرف بايد با سرلوحه قرار دادن تقوا براي زندگي خود و عشق به امام زمان و شوق ديدار او، در خود آمادگي تشرف ايجاد كند تا اگر مصلحت شد به ديدار حضرت نايل آيد.
پينوشتها:
1 - بحارالأنوار، ج 52، ص 151 و ج 53، ص 318.
2 - اصول كافي، ج 1، ص 340، حديث 18.
|
