جواب:
شيعيان حقيقي چه در دوران غيبت و چه در زمان حضور و ظهور امام زمان (عج) افرادي هستند پاك، خداجو، مخلص و ايثارگر. آنها در مسايل مالي ديگران را برخود مقدم ميدارند. از ويژگيهاي بارز ياران مهدي (عج) ايثار و مواسات است دلهايشان با هم پيوند خورده و يار غمخوار همديگرند. آنان براي يكديگر خود را به رنج ميافكنند و در بهرهگيري از زيباييهايي زندگي ديگران را بر خود مقدم ميدارند.
از ديدگاه امامان معصومعليهمالسلام، شيعه واقعي نيست. شيعه بايد خود را شريك غم و شادي مؤمنين بداند و اگر مؤمني نيازمند به اندازه نياز خود، دست به سوي مال او دراز كرد و بااندازه نيازش پول برداشت ناراحت نگردد. در غير اين صورت، مورد رضايت امامان نيست. حضرت موسي به جعفرعليهالسلام به يكي از شيعيان خود به نام عاصم فرمود: شما شيعيان در رسيدگي به يكديگر و نيكي نمودن به يكديگر چگونه هستيد؟ عرض كرد: خيلي خوب هستيم! فرمود: آيا وقتي يكي از شما احتياج پيدا كرد و به منزل برادر ديني خود رفت و او را در خانه نيافت، دستور ميدهد كيسه او را بياورند تا باندازه احتياجش از آن بردارد، و آيا وقتي صاحب منزل فهميد، از اين موضوع ناراحت نميشود؟ عرض كرد: نه ما اين چنين نيستيم فرمود: پس آن گونه نيستيد كه من دوست دارم.
بحارالانوار ج 48، ص 118.
بريد عجلي گويد: در محضر حضرت باقرعليهالسلام بوديم. به حضرت عرض شد: ياران ما در كوفه بسيارند، اگر فرمان دهي از تو اطاعت خواهند كرد. فرمود: چنان هستند كه كسي بدون اجازه آنها از مالشان نيازمندي خود را برطرف كند؟ گفتند: خير! فرمود: آنان كه از بذل مال دريغ كنند، در نثار جان تخيلترند، سپس فرمود: زمان قيام قائم دوران رفاقت فرا ميرسد. مرد به سراغ مال برادر خود رفته و حاجت خود را برآورده ميكند و او مانعش نميشود. بنابراين، يكي از مجله حوزه، سال 71 - 70، مهر - دي - 1374 ص 306، به نقل از اختصاص شيخ مفيد ص 24.
صفات ياران حضرت مهدي (عج) ايثار و مواسات ميباشد. و در زمان غيبت نيز بايد آن گونه بود.
|