جواب:
غيبت صغري، 69 يا 74 سال طول كشيد، علت اختلاف اين است كه بعضي از بزرگان غيبت صغري را از سال ميلادي حضرت ولي عصر (عج) تا (255) تا سال (329) حساب كردهاند، بدين خاطر حضرت در زمان حيات پدر نيز حضور و معاشرت چنداني با ديگران نداشته و از نظر كلي، غايب محسوب ميشد، ولي عدهاي از دانشمندان شيعه غيبت صغري را از سال 260 هجري كه سال شهادت امام يازدهم است تا 1329 (آغاز غيبت كبري) محاسبه نمودهاند. به اين دليل كه غيبت صغري مربوط به عصر امامت آن وجود مقدس است و امامتش پس از شهادت پدر بزرگوارش آغاز گرديده است.
ابراهيم اميني، دادگستر جهان، ص 131؛ مهدي پيشوايي، سيره پيشوايان، ص 673؛ تاريخ عصر غيبت، آقايي و عاشوري، ص 255.)
رسالت حضرت در عصر غيبت صغري رسيدگي به احتياجات ديني حوائج و مشكلات مردم از طريق نواب خاصش (ابو عمرو عثمان بن سعيد عمري، ابو جعفر محمد بن عثمان بن سعيد عمري، ابوالقاسم حسين بن روح نوبختي، ابوالحسن علي بن محمد سمري) بوده است. امام زمان عليهالسلام گرچه در اين مدت از نظر عامه مردم پنهان بود، ليكن ارتباطات كاملاً قطع نبود، بلكه نواب خاصي به خدمتش ميرسيدند و احتياجات مردم را برآورده ميكردند. اينان از طرف مردم سؤال دريافت كرده و به خدمت امام رسيده و پاسخ دريافت نموده و به مردم ميرساندند. در مورد محل زندگي امام زمان عليهالسلام در دوران غيبت كبري سه گونه روايت وجود دارد: طبق بعضي از روايات حضرت در مدينه منوره و اطراف آن است و طبق بعضي ديگر در مكه مكرمه و اطراف آن زندگي ميكنند و طبق بعضي مكان مشخص ندارد.
مجله حوزه، شماره 71 - 70، سال دوازدهم، ص 50).
معني غايب شدن اين نيست كه امام زمان در هيچ جا حضور نداشته باشد، بلكه بدين معني است كه امام از ديدهها پنهان شود يا بدين صورت كه در ديده و چشم ديگران تصرف كند و آنان امام را نبينند (در صورتي كه امام بينشان باشد) و يا ببينند، ولي نشناسند، و يا حضرت با طيالارض از آن مكان دور شود.
|