جواب:
صبر در اسلام به معناي زير بار ظلم رفتن نيست. متأسفانه بسياري از افراد اين دو را با هم خلط كرده اند. صبر به معناي مقاومت و خويشتن داري و مقابله با حوادث و استقامت در راه هدف است.
قرآن مجيد اين حق را به افراد داده است كه از خود و ناموس شان دفاع كنند و حق خود را بستانند، از اين رو با وجود تحريم غيبت و بدگويي از ديگران و پرده دري و فاش كردن عيوب مردم، حداقل يك مورد استثنا كرده و آن صورتي است كه كسي مظلوم واقع شده باشد. خداوند ميفرمايد: خدا دوست ندارد كسي با سخنان خود بدي ها را اظهار كند مگر آن كه مورد ستم واقع شده باشد.8[30]
بنابراين كسي كه مورد تعرض قرار گرفته و يا به او تهمت زده شده، ميتواند براي دفاع از خود اقدام به شكايت كند و از ستمي كه به او روا شده، آشكارا مذمت و انتقاد كرده و حتي پشت سر او بگويد و تا حق خود را نگيرد، از پاي ننشيند. اين اقدام عملي، منافاتي با صبر ندارد. البته در مواردي كه جاهلانه اسائه ادب و افترا صورت گرفته، در قرآن و روايات به عفو و گذشت و چشم پوشي توصيه شده است، مانند آية اذا خاطبهم الجاهلون قالوا سلاماً؛ هرگاه افراد نادان آنها را مخاطب سازند و سخنان نابخردانه گويند، به آنها سلام ميگويند و با بي اعتنايي و بزرگواري ميگذرند.[31]
|
