جواب:
براي برقراري ارتباط و انس با امام زمان(ع) به رعايت برخي از شرايط و ايجاد برخي از عوامل نياز است كه با رعايت و ايجاد آنها مي توان با آن امام همام ارتباط برقرار نمود كه به برخي اشاره ميشود:
1) عشق.
عشق و اظهار محبت به ساحت مقدس امام زمان(ع) مهم ترين شرط مأنوس شدن با امام زمان(ع) است. عشق بدان معنا است كه عاشق از همةقد و بند هاي خود محوري و دنياگرايي رهايي يافته، حجاب زدايي كند. آناني كه نتوانسته اند در حريم محبوب راه يابند، خود حجاب بوده اند:
گفتم كه روي خوبت، از من چرا نهان است؟
گفتا تو خود حجابي، ورنه رُخَم عيان است
گفتـم فـراق تـا كـي؟ گفتــا كه تـا تـو هستي
گفتم نفس همين است؟ گفتا سخن همان است
2) پارسايي.
براي ارتباط با امام پارسا، پارسايي لازم است؛ تا نوعي همگوني بين مراد و مريد به وجود آيد. بر همين اساس يكي از اوصاف 313 نفر ياران امام، معنويت و تقوا گرايي بيان شده است. امام صادق(ع) فرمود: هر كس خوش دارد در شمار اصحاب قائم باشد، بايد چشم به راه باشد و پارسايي پيش گيرد و كردار باورع داشته باشد.[12]
در برخي روايات ديگر نيز تصريح شده كه امام زمان(ع) ديگران را دعوت به تقوا نموده است.
3) دين مداري و تكليف گرايي.
يكي از عوامل مهم انس با امام زمان(ع) دين داري است. انسان در عصر غيبت بايد بيشتر به دستورهاي الهي توجه نموده، از محرّمات پرهيز كند و مقيد به انجام تكليف خدايي باشد، زيرا انسان ها در عصر غيبت بيشتر در معرض آفات و آسيب ها قرار گرفته، نياز به پشتوانة قوي دارد، و انجام وظايف ديني كارآمد ترين عامل آيب زدايي است. شايد بر همين اساس پيشوايان دين،مردم را به دين مداري، صحت اعمال، دعا و توسل به اهل بيت(ع) فراخوانده است. امام صادق(ع) فرمود: براي صاحب الامر غيبتي طولاني است. در اين دوران هر كسي بايد تقوا پيشه سازد، و چنگ در دين زند.[13]
بي ترديد يكي از مصاديق مهم دين داري، رعايت حقوق انسان هاي ديگر و رعايت عدالت در تمام ابعاد آن مي باشد؛ از اين رو يكي از شاخصه هاي حكومت امام زمان(ع) گسترش عدالت بيان شده است.
4) انتظار فرج.
انسان منتظر هميشه آمادة پذيرايي از مهماني است كه انتظار او را مي كشد. طبيعي است چنين حالتي آمادگي بيشتري را جهت ارتباط معنوي با امام زمان(ع) فراهم مي كند؛ از اين رو در بعضي روايات يكي از وظايف شيعيان انتظار فرج بيان شده است. پيامبر اسلام(ص) فرمود: أفضل أعمال أمتي أنتظار الفرج مِن الله عزّوجلّ.[14]
5) دعا و توسل به اهل بيت(ع).
يكي از راه هاي ارتباط معنوي با امام زمان(ع) دعا و توسل به اهل بيت(ع) به ويژه ساحت مقدس امام زمان (ع) است. از اين رو يكي از وظايف شيعيان در زمان غيبت دعا كردن براي امام زمان(ع) و توسلات بيان شده است.4[15] البته برخيدعاها، مانند عهد و دعاي فرج از اهميت ويژه اي برخوردار است.
بي ترديد شخصيت هايي مانند مقدس اردبيلي5[16] علامه حلي[17] و علامه بحرالعلوم6[18] با بهره گيري از عوامل مذكور توانستند با امام زمان(ع) ارتباط برقرار نموده و با ايشان مأنوس شوند.
|
