جواب:
گوشهنشيني و رهبانيت از بدعتهاي زشت مسيحيان تحريفگر ميباشد و دين مقدس اسلام كه عهدهدارد تكامل و سعادت انسان است به شدت آن را محكوم كرده است و رسول گرامي اسلام در حديث معروفخود فرمود: لا رهبانيهْْ في الاسلام، در اسلام رهبانيت وجود ندارد([6]). صراط مستقيم راهي است كه اوليايگرامي اسلام به ما نشان دادهاند اگر از آن راه رفتيم خوشبخت ميشويم والا در دام شيطان و وسوسههاي او گرفتارخواهيم شد. امام باقر(ع) فرمود: از ما نيست كسي كه دنيا را به خاطر آخرت و يا آخرت را براي دنيا ترك كند.([7])ابن ابي يعقور خدمت حضرت صادق(ع) عرض كرد: ما دنيار را دوست داريم حضرت فرمود: مثلاً چه ميكنيد؟عرش كرد: ازدواج ميكنيم، مكه ميرويم، به خانواده انفاق ميكنيم، با برادران ايماني ديدار ميكنيم، و نصدقميدهيم، حضرت فرمود: اينها دنيا نيستند، بلكه آخرت هستند.([8]) ما بايد ببينيم امامان ما كه چراغ راه هدايت وكشتي نجات بشريتند رفتار و كردار و گفتارشان چگونه بوده است. روشن است هيچ يك از امامان ما حتي دردوران خفقان و ظلم و ستم گوشهنشيني اختيار نكردهاند و چنين توصيهاي هم نفرمودهاند. بلكه بر عكس تأكيدفراوان در خصوص رفتن به مسجد و صله رحم و احسان به برادارن ديني و رفت و آمد با آنان نمودهاند.
عثمان بن مظعون فرزندش از دنيا رفته بود، بسيار غمگين شد تا آنجا كه خانهاش را مسجد قرار داد و مشغولعبادت شد و هر كارجز عبادت را شرك كرد اين خبر به رسول خدا(ص) رسيد او را احضار كرد فرمود: يا عثمان!خداي متعال رهبانيت را براي امت من مقرر نداشته است. رهبانيت امت من جهاد در راه خدا است اي عثمانكسي نماز صبح را با جماعت بخواند و تا طلوع خورشيد مشغول ذكر باشد در (بهشت) فردوس داراي هفتاددرجه ميشود كه بين هر درجه هفتاد سال راه است و هر كس ظهر را با جماعت بخواند پنجاه درجه در بهشتعدن دارا ميشود و....([9])
حضرت در حديث ديگر فرمود: با فضيلتترين اعمال پس از نماز شادكردن قلب مؤمن است.([10]) بنابراين،شرع انور و اولياي اطهر گوشهنشيني را به هيچ وجه توصيه نميكند و راه تشرف به محضر دادگستر جهانگوشهنشيني نيست، بلكه طهارت ظاهر و باطن در عين حضور در اجتماع و خدمت به مردم ميباشد.
|