جواب:
امام حسن عسكري(ع) خطاب به احمد بن اسحاق - كه آمده بود تا از جانشين او سؤال كند - فرمود: مَثَل او (امام زمان) مثل خضر، نيز مثل ذوالقرنين است. خضر از آب حيات نوشيد، از اين رو زنده است و نميميرد تا در صور دميده شود. وي (خضر) هر ساله در موسم حج حضور دارد و در عرفه ميايستد و بر دعاي مؤمنان، آمين ميگويد. خداوند او را مونس قائم ما در غيبتش قرار ميدهد و تنهايي او را التيام ميبخشد. خضر در دنيا باقي خواهد ماند و از ياران حضرت خواهد بود.(1)
در اين روايت وجه شباهت امام زمان(ع) به خضر از جهت طول عمر ميباشد. در روايت ديگر نيز وجه شباهت امام زمان(ع) به خضر طول عمر بيان شده است كه ناظر بر همين روايت است.
امام صادق(ع) فرمود: خداوند متعال سه چيز را كه در مورد پيامبران عملي ساخت، در خصوص قائم ما نيز عملي ميسازد. ولادت او مانند موسي و غيبتش را چون غيبت عيسي و طول عمرش را به سان نوح مقدّر فرموده، طول عمر بنده صالح خدا، خضر را دليل طول عمر آن حضرت قرار داده است، زيرا خداوند ميدانست بندگانش طول عمر او را انكار ميكنند، از اين رو عمر خضر را طولاني گردانيد، تا در اثبات عمر قائم ما به وسيله آن استدلال شود و بدين وسيله ايراد دشمنان از بين برود و مردم بر خدا حجت و ايرادي نداشته باشند.(2)
در روايت امام حسن عسكري(ع) وجه شباهت امام زمان(ع) به ذوالقرنين بيان نشده، ولي در روايتي كه از پيامبر(ص) آمده، وجه شباهت امام زمان(ع) به ذوالقرنين از جهت حكومت بيان شده است، يعني همان گونه كه حكومت ذوالقرنين گسترش يافت، حكومت امام زمان(ع) نير جهاني خواهد شد و شرق و غرب عالم را فرا خواهد گرفت. پيامبر(ص) فرمود: ذوالقرنين بنده شايستهاي بود... بدانيد كه ميان شما كسي همانند او وجود دارد و خداوند متعال در زمين به او قدرت بخشيده و علت و سبب و رمز هر چيزي را در اختيار او قرار داده است و به مغرب و مشرق دست مييابد.
خداوند متعال به زودي اين سنت خود را در مورد قائم(از فرزندان من) جاري خواهد ساخت واو را بر شرق و غرب عالم مسلّط خواهد ساخت، به گونهاي كه هر دشت و كوهي كه ذوالقرنين در آن جا گام نهاد، او نيز گام خواهد گذاشت. خداوند گنجها و معادن زمين را بر او آشكار خواهد ساخت و با ابزار رُعْب و ترس (كه در دل دشمنان ميافكند) او را ياري خواهد كرد و پس از آن كه زمين پر از ظلم و جور شده، پر از عدل و داد خواهد كرد.(3)
پي نوشتها:
1. منتخب الاثر، ص 277 - 278.
2. بحارالأنوار، ج 51، ص 222 - 223؛ مهدي موعود، ص 484 - 489؛ رسالت جهاني حضرت مهدي(عج)، ص 141.
3. بحارالأنوار، ج 52، ص 322 - 323.
|
