جواب:
براي برقراري ارتباط و انس با امام زمان(ع) به رعايت برخي از شرايط و ايجاد برخي از عوامل نياز است كه با رعايت و ايجاد آنها ميتوان با آن امام همام ارتباط برقرار نمود كه به برخي اشاره ميشود:
1) عشق.
عشق و اظهارمحبت به ساحت مقدس امام زمان(ع) مهمترين شرط مأنوس شدن با امام زمان(ع) است. عشق بدان معنا است كه عاشق از همه قيد و بندهاي خود محوري و دنياگرايي رهايي يافته، حجاب زدايي كند. آناني كه نتوانستهاند در حريم محبوب راه يابند، خود حجاب بودهاند:
گفتم كه روي خوبت، از من چرا نهان است؟
گفتا تو خود حجابي، ورنه رُخم عيان است
گفتم فراق تا كي؟ گفتا كه تا تو هستي
گفتم نفس همين است؟ گفتا سخن همان است
2) پارسايي.
براي ارتباط با امام پارسا، پارسايي لازم است؛ تا نوعي همگوني بين مراد و مريد به وجود آيد. بر همين اساس يكي از اوصاف 313 نفر ياران امام، معنويت و تقواگرايي بيان شده است. امام صادق(ع) فرمود: هر كس خوش دارد در شمار اصحاب قائم باشد، بايد چشم به راه باشد و پارسايي پيش گيرد و كردار با ورع داشته باشد.(1)
در برخي روايات ديگر نيز تصريح شده كه امام زمان(ع) ديگران را دعوت به تقوا نموده است.
3) دين مداري و تكليف گرايي.
يكي از عوامل مهم انس با امام زمان(ع) دين داري است. انسان در عصر غيبت بايد بيشتر به دستورهاي الهي توجه نموده، از محرمات پرهيز كند و مقيد به انجام تكليف خدايي باشد، زيرا انسانها در عصر غيبت بيشتر در معرض آفات و آسيبها قرار گرفته، نياز به پشتوانه قوي دارند، و انجام وظايف ديني كارآمدترين عامل آسيب زدايي است. شايد بر همين اساس پيشوايان دين، مردم را به دين مداري، صحت اعمال، دعا و توسل به اهل بيت(ع) فراخوانده است. امام صادق(ع) فرمود: براي صاحب الامر غيبتي طولاني است. در اين دوران هر كسي بايد تقوا پيشه سازد، و چنگ در دين زند.(2)
بي ترديد يكي از مصاديق مهم دين داري، رعايت حقوق انسانهاي ديگر و رعايت عدالت در تمام ابعاد آن ميباشد؛ از اين رو يكي از شاخصههاي حكومت امام زمان(ع) گسترش عدالت بيان شده است.
4) انتظار فرج.
انسان منتظر هميشه آماده پذيرايي از مهماني است كه انتظار او را ميكشد. طبيعي است چنين حالتي آمادگي بيشتري را جهت ارتباط معنوي با امام زمان(ع) فراهم ميكند؛ از اين رو در بعضي روايات يكي ازوظايف شيعيان انتظار فرج بيان شده است. پيامبر اسلام(ص) فرمود: أفضل أعمال أمتي أنتظار الفرج من الله عزوجل.(3)
5) دعا و توسل به اهل بيت(ع).
يكي از راههاي ارتباط معنوي با امام زمان(ع) دعا و توسل به اهل بيت(ع) به ويژه ساحت مقدس امام زمان(ع) است. از اين رو يكي از وظايف شيعيان در زمان غيبت دعا كردن براي امام زمان(ع) و توسلات بيان شده است.(4) البته برخي دعاها، مانند عهد و دعاي فرج از اهميت ويژهاي برخوردار است.
بي ترديد شخصيت هايي مانند مقدس اردبيلي() علامه حلي(6) و علامه بحرالعلوم(7) با بهرهگيري از عوامل مذكر توانستند با امام زمان(ع) ارتباط برقرار نموده و با ايشان مأنوس شوند.
پينوشتها:
1 - بحارالأنوار، ج52، ص 140.
2 - بحارالأنوار، ج 52، ص 135.
3 - صافي گلپايگاني، منتخب الاثر، ص 629.
4 - شيخ عباس قمي، منتهيالامال، ص 559 و 562.
5 - همان، ج2، ص 470؛ مهدي موعود، ص 934.
6 - تنكابني، قصص العلماء، ص 259.
7 - بحارالأنوار، ج 52، ص 174.
|
