جواب:
به طور كلي بايد توجه داشت كه آنچه از ما خواسته شده و شارع مقدس به ما دستور داده است ، اعتقاد به امام زمان ( عج ) و دعا براي سلامتي و فرج آن بزرگوار و بعضي ادعيه و زيارات وارده است و از ما صحبت كردن با امام زمان ( عج ) ويا نامه نوشتن براي آن بزرگوار خواسته نشده است . در بعضي كتب دعا، دستوراتي براي خواب ديدن و يا نامه حاجت نوشتن ذكر شده است. در كتاب باقيات الصالحات كه در حاشيه مفاتيحالجنان در باب ششم در خواص بعضي سور و آيات و غيره ، تحت عنوان ( ( جهت خواب ديدن پيغمبر ( ص ) و يا امام ( عج ) يا والدين يا يكي از مردگان خود ) ) دستوري را ذكر نموده است ولي سندمعتبري براي آن نقل ننموده است و نيز در تتمه ملحقات مفاتيحالجنان كه در پايان مفاتيح چاپ شده است ، تحت عنوان رقعه اي كه براي حاجت مي نويسند و در آب جاري يا چاهي مي اندازند، دستوري براي نامه حاجت نوشتن را ذكر نموده است كه براي آن نيز سند معتبري نقل نموده است. شهيد دستغيب در كتاب ( ( داستان هاي شگفت ) ) نقل مي نمايد كه براي امام زمان ( عج ) نامه نوشته و آن را به آقاي بهجت داده است كه در آب روان بياندازد .پس از اين كه آقاي بهجت نامه را در آب روان مي اندازد نامه در جاي خود مي ماند وحركت نمي كند .يكي دو بار اين مطلب تكرار مي شود و آقاي بهجت نامه را گرفته و به آقاي دستغيب برمي گردانند .آقاي دستغيب اين طور نتيجه گرفته است كه مصلحت نبوده كه آن حاجت برآورده شود.منظور اين است كه عمل به اين دعاها و يا نوشتن نامه خدمت حضرت لزوماً به معناي برآمدن مقصود نيست و البته حضرت اشراف علمي به ما دارند و كارها و اعمال و رفتار ما براي آن بزگوار آشكار است و اين كه به ياد آقا باشيم و آن بزرگواردر نزد ما عزيز باشد به اين معنا است كه آقا به ياد ماست و در نزد ايشان عزيز هستيم. خداوند امام زمان ( عج ) را از همه ما راضي و خشنود قرار بدهد و در فرج آن بزرگوار تعجيل فرمايد و همه ما را از شيعيان ودوستداران و موالي و ياران حضرتش قرار دهد.
|
