جواب:
- جمله اي كه نقل كرده ايد آيه قرآن نيست ؛ بلكه روايت ازپيامبر اكرم ( ص ) است كه اهل سنت هم آن را نقل كرده اند .جاي شبهه نيست كه اگر كسي امام زمان ( عج ) خودش را بشناسد وامامت آن امام برايش ثابت شود و انكار كند يا امام را نشناسد و نشناختن او از بي مبالاتي و اهميت ندادن نسبت به امور دين باشد ( در حالي كه اسباب شناختن براي او فراهم است ) مردن چنين شخصي ، مردن جاهليت است . اما كساني كه نسبت به امور ديني اهميت مي دهند و زمينه پذيرش واجبات الهي را دارند ( كه يكي از آنها معرفت امام است ) ؛ ولي اسباب و موانعي براي آنها پيش آمده كه اصلا امامت امام به گوش آنها نخورده و يا براي آنها تفهيم نشده است ،شامل اين حديث نمي شوند .تنها نسبت به آن مقدار از مسايل دين كه به آنهارسيده ، مواخذه مي شوند .تعداد زيادي از اهل سنت ، مساله امامت رانشنيده اند و يا براي آنها تفهيم نشده است و بنا به اعتمادي كه به بزرگان خودشان دارند از آنها تبعيت مي كنند .حكم اين گونه افراد، با كساني كه نسبت به مسايل آگاهند فرق مي كند.
|
