بازگشت

گروه: اديان و مهدويت
 
 
مرکز پاسخگو:تبيان
موضوع اصلي:كلام
موضوع فرعي:قيام مهدي(ع)
سؤال:آيا مسأله مصلح بزرگ در ميان اديان ديگر نيز مطرح بوده است؟


جواب:

بلي، تجلّي اين برنامه در كتب زرتشتيان



1 ـ در كتاب معروف «زند» پس از ذكر مبارزة هميشگي «ايزدان» و «اهريمنان» مي‎خوانيم



«... آنگاه پيروزي بزرگ از طرف ايزدان مي‎شود؛ و اهريمنان را منقرض مي‎سازند...



پس از پيروزي ايزدان، و برانداختن تبار اهريمنان، عالم كيهان به سعادت اصلي خود رسيده، بني‎آدم بر تخت نيكبختي خواهند نشست!»



2 ـ «جاماسب» در كتاب «جاماسب نامه» از زردشت نقل مي‎كند كه مي‎گويد



«مردي بيرون آيد از زمين تازيان... مردي بزرگ سر، و بزرگ تن، و بزرگ ساق، و بر آئين جدّ خويش و با سپاه بسيار، و روي به ايران نهد، و آباداني كند و زمين را پر داد كند.»



جلوه گاه اين عقيده در كتب هنديان و برهمائيان



1 ـ در كتاب «وشن جوك» از كتب هندوها چنين آمده است



«سرانجام دنيا به كسي برگردد كه خدا را دوست دارد و از بندگان خاصّ او باشد. و نام او «فرخنده و خجسته» باشد!»



2 ـ در كتاب ديگري به نام «ديده» آمده است



«پس از خرابي دنيا پادشاهي در آخر زمان پيدا شود كه پيشواي خلائق باشد؛ ونام او «منصور» باشد، و تمام عالم را بگيرد؛ وبه آئين خود آورد.»



3 ـ در كتاب «دداتك» از كتب مقدّسه برهمائيان آمده است



«... دست حق درآيد و جانشين آخر «ممتاطا» ظهور كند و مشرق و مغرب عالم را بگيرد همه جا؛ و خلايق را هدايت كند.»



4 ـ در «پاتيكل» از كتب هندوان آمده است



چون مدّت روز تمام شد، و دنياي كهنه نو شود؛ و زنده گردد و صاحب ملك تازه پيدا شود؛ از فرزندان دو پيشواي جهان يكي ناموس آخر زمان و ديگري و حتّي بزرگ وي كه«پشن» نام دارد و نام صاحب آن ملك تازه «راهنما» باشد؛ بحق پادشاه شود، و خليفه رام باشد و حكم براند و او را معجزه بسيار باشد.»



5 ـ در كتاب «باسك» از كتب هندوها آمده است



«دور دنيا تمام شود به پادشاه عادلي در آخر زمان كه پيشواي فرشتگان و پريان و آدميان باشد؛ و راستي حق با او باشد، و آنچه در دريا و زمينها و كوهها پنهان باشد، همه را به دست آورد، و از آسمان و زمين آنچه باشد خبر مي‎دهد، و از او بزرگتر كسي به دنيا نيايد!»



پرتوي در كتب عهد قديم (تورات و ملحقّات آن)



1 ـ در كتاب «مزامير داوود» مزمور 37 چنين مي‎خوانيم



«... زيرا كه شريران منقطع خواهند شد، و امّا متوكّلان به خداوند وارث زمين خواهند شد، هان، بعد از اندك مدتي شديد نخواهد بود، در مكانش تأمّل خواهي كرد و نخواهد بود؛ امّا حكيمان (صالحان) وارث زمين خواهند شد!»



2 ـ و نيز در همان مزمور 37 (از مزامير داوود) جملة 22 مي‎خوانيم



زيرا «متبركان خداوند» وارث زمين خواهند شد، امّا ملعونان وي منقطع خواهند شد.



3 ـ و نيز در جملة 29 در همان مزمور آمده است



صديقان وارث زمين شده ابداً در آن ساكن خواهند شد.



4 ـ در كتاب «حبقوق» نبي، فصل 7، مي‎خوانيم



«... و اگر چه تأخير نمايد؛ برايش منتظر باش! زيرا كه البتّه خواهد آمد و درنگ خواهد نمود، بلكه جميع امّتها را نزد خويش جمع مي‎كند؛ و تمامي را براي خويشتن فراهم مي‎كند.»



5 ـ در كتاب «اشعياي نبي»، فصل 11، در بحثي كه سراسر تشبيه است مي‎خوانيم



«و نهالي از تنه يسي بر آمده شاخه‎اي از شاخه‎هايش قد خواهد كشيد... ذليلان را به عدالت حكم؛ و براي مسكينان زمين به راستي تنبيه (و مايه بيداري) خواهد بود...



كمربند كمرش عدالت، و وفا نطاق ميانش خواهد بود؛ و گرگ با بره سكونت داشته، ... و طفل كوچك راعي (شبان) ايشان خواهد بود... و در تمامي كوه مقدّس من هيچ ضرر و فساد نخواهند كرد، زيرا كه زمين از دانش خداوند، مثل آبهايي كه دريا را فرو مي‎گيرند، پر خواهد شد.»



نشانه‎هايي در كتب عهد جديد (اناجيل و ملحقّات آن)



1 ـ در انجيل «متي»، فصل 24، مي‎خوانيم



«چون كه برق از مشرق بيرون مي‎آيد و تا به مغرب ظاهر مي‎گردد، آمدن فرزند انسان نيز چنين خواهد بود...



خواهند ديد فرزند انسان را بر ابرهاي آسمان كه مي‎آيد با قدرت و جلال عظيم! و فرشته‎هاي خود را (ياران خود را) خواهد فرستاد با صور بلند آواز. و آنان برگزيدگانشان را جمع خواهند نمود.»



2 ـ و در انجيل «لوقا»، فصل دوازدهم، آمده است



«كمرهاي خود را بسته و چراغهاي خود را افروخته داريد، و شما مانند كساني باشيد كه انتظار آقاي خود مي‎كشند، تا هر وقت بيايد و در را بكوبد بيدرنگ براي او باز كنيد!»