بازگشت

گروه: نشانه هاي ظهور
 
 
مرکز پاسخگو:تبيان
موضوع اصلي:قرآن
موضوع فرعي:مقايسه شفابخشي قرآن با داروهاي معمولي
سؤال:معروفترين رواياتي كه در مورد قيام حضرت مهدي (ع) آمده است چيست؟


جواب:

1 ـ «احمد حنبل» از ائمّه چهارگانه اهل سنّت در كتاب «مسند» خود از «ابوسعيد خدري» نقل ميكند كه پيغمبر اكرم (ص) فرمود «لاتَقُوم السّاعَةُ حَتّي تَمْتلاٌ الاَرْضَ ظُلْماً وَ عُدْواناً، قال ثُمَّ يَخْرُجُ رَجُل مِنْ عِتْرَتي اَوْ مِنْ اَهلِ بَيْتي يَمْلاُها قسْطاً وَعَدْلاً كما مُلِئَتْ ظُلماً وَ عُدواناً» [قيامت بر پا نميشود تا آن زماني كه زمين پر از ظلم و ستم گردد، سپس مردي از عترت يا اهل بيت من قيام ميكند و زمين را پر از قسط و عدل ميسازد آن گونه كه ظلم و ستم ان را پر كرده بود]. (مستدرك احمد 3/36).



3 ـ ترمذي محدّت معروف به سند صحيح (طبق تصريح منصور علي ناصف در التّاج) از عبدالله از پيغمبر اكرم (ص) نقل ميكند كه فرمود



«لَوْ لَمْ يَبْقَ مِنَ الدُّنْيا اِلاّ يَوْمٌ لَطَوَّلَ اللهُ ذلِكَ الْيَوْمَ حَتّي يَبْعَثَ رَجُلاً منّي اَوْ مِنْ اَهْلِ بَيْتي يَواطِيءُ اِسْمُهُ اِسْمي وَ اِسْمُ اَبِيهِ اِسْمَ اَبي يَمْلاُ الاَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلاً كَما مُلِئَتْ ظُلْماً وَجَوْراً» [اگر باقي نماند از عمر دنيا مگر يك روز ، خداوند آن يك روز را چنان طولاني ميكند كه مبعوث كند مردي را از من يا از اهل بيت من (ترديد از راوي روايت است و مفهوم و محتوا يكي است) كه اسم او اسم من ، و اسم پدرش، اسم پدر من است زمين را پر از عدل و داد ميكند آن گونه كه از ظلم و ستم پر شده است]. (التّاج 5/343).



3 ـ حاكم نيشابوري در مستدرك، حديث مشروحتري در اين زمينه از ابوسعيد خدري از پيامبر اكرم (ص) نقل ميكند كه فرمود



«يَنْزِلُ بِاُمَّتي في آخِرِ الزّمانِ بَلاءُ شَديد مِنْ سُلْطانِهِمْ ، لَمْ يُسْمَعُ بَلاءُ اَشَدُّ مِنْهُ ، حَتّي تَضيقَ عَنْهُمُ الاَرْضُ الرَّحْبَهُ ، وَ حَتّي يَمْلاُ الاَرْضَ جَوْراً وَ ظُلْماً ، لايَجِدُ الْمُؤْمِنُ مَلْجَاً يَلْتَجِاُ اِلَيْه مِنَ الظُّلْمِ فَيَبْعَثُ اللهُ عَزَّوَجَلَّ رَجُلاً مِنْ عِتْرَتي، فَيَمْلَأ الاَرْضَ قِسْطاً وَعَدْلاً كَما مُلِئِتْ ظُلْماً وَ جَوْراً ، يَرْضي عَنْهُ ساكِنُ السَّماءِ و ساكن الاَرض، لاتدخَّر، الارض من بذرها شيئاً الا اَخْرجتَهُ، وَ لا السَّماءٌ مِنْ قَطْرِها شَيْئاً اِلاّ صَبَّهُ اللهُ عَلَيْهِمْ مِدْراراً »



[در آخر زمان بلاي شديدي بر امّت من از سوي سلطان آنها وارد ميشود ، بلايي كه شديدتر از آن شنيده نشده ! تا آنجا كه زمين وسيع و گسترده بر آنها تنگ ميشود ، و تا آنجا كه زمين پر از جور و ظلم ميگردد، و مؤمن پناهنگاهي براي پناه جستن به آن از ظلم نمييابد در اين هنگام خداوند متعال مردي از عترتم را مبعوث ميكند كه زمين را پر از عدل و داد كند ، آن گونه كه از ظلم و ستم پر شده بود ، ساكنان آسمان (فرشتگان) از او خشنود ميشوند ، و همچنين ساكنان زمين ، زمين تمام بذرهاي خود را بيرون ميفرستد و بارور ميشود ، و آسمان تمام دانههاي باران را بر آنها فرو ميبارد (و همه جا را سيراب و پر بركت ميكند)]. (المستدرك علي الصحيحين 4/465)



حاكم بعد از ذكر حديث ميگويد اين حديث صحيح است هر چند «بخاري» و «مسلم» آن را در كتاب خود نياوردهاند.



و اين گونه احاديث از راويان مختلف ، در منابع مشهور ، فراوان است و نشان ميدهد كه سرانجام حكومت جهاني به دست با كفايت مهدي (ع) برپا ميشود، و همه جا پر از عدل و داد ميگردد و مضمون آية فوق «انَّ الاَرّضَ يَرِثُها عِبادِيَ الصّالِحُونَ» تحقق مييابد.