جواب:
اهل سنت و شيعه در طي اعصار و مرور قرنها بر اين اتفاق داشته و دارند كه در آخرالزمان يك نفر از اولاد رسول(ص) و فرزندان علي و فاطمه(عليهما السلام) كه صفات و علاماتش در احاديث مذكور است در هنگامي كه دنيا پر از ظلم و جور شده باشد ظهور نمايد و جهان را پر از عدل و داد كند همه او را هم نام و هم كينة پيامبر(ص) و ملقب به مهدي معرفي نمودهاند و همه اتفاق دارند بر اين كه تا او ظهور نكند، سير اين عالم و اين جامعة بشري به پايان نخواهد رسيد و تا اين دادگستر بزرگ و رهبر حكومت عدل جهاني قيام نكرده است، بشر بايد منتظر ظهور او باشد و بداند كه جهان محكوم ظلم ستمگران و فساد اهريمنان نيست و سرانجام همه تباهيها و نگرانيها به راحتي و امنيّت و آسايش مبدل ميشود و مستكبرين و مفسدين نابود ميگردند. همه چشم براهند و همه منتظرند، چنانكه از مصادر معتبر تاريخ و حديث استفاده ميشود، در تمام اعصار اين يك عقيدة عمومي امّت اسلام بوده است و همه بر آن اتفاق داشتهاند و لذا مدعيان دروغين مهدويّت را به اينكه واجد صفات و نشانيهاي مهدي موعود نيستند رد ميكردند و هرگز در مقام رد آنها صحت اصل و اساس اين عقيده را منكر نميشدند.
و خلاصه اتفاق مسلمين بر اصل ظهور مهدي(ع) و برخي از خصوصيات و خصايص آن حضرت هميشه مورد قبول بوده و علماي بزرگ اهل سنت هم آن را مورد تصريح و تاكيد قرار دادهاند و به قول دانشمند بزرگ معاصر اهل سنت «شيخ علي ناصب» در كتاب غايه المامول، همه (سَلَفاً و خَلَفاً) بر اين عقيده بوده و هستند.
|
