جواب:
تمام اديان آسماني به پيروان خود عمر درخشان و سعادت عمومي و آينده مشعشع و صلح جهاني و دوران پر خير و بركتي را نويد دادهاند كه در آن نگرانيها و دلهرهها و هراسها مرتفع شود و به يمن ظهور شخص بزرگ و مرد خدايي كه به تأييدات الهي مؤيد است در روي زمين منطقه و شهر و دهستان و دهي باقي نماند مگر آنكه در آن بانگ دل نواز توحيد بلند شود و روشنايي يكتاپرستي، تاريكي شرك را زايل سازد و علم و عدل و راستي و امانت، چهرة جهان آراي خود را بنماياند و همه جهان را منوّر سازد.
اين موجود عزيز بر حسب استوارترين و صحيحترين مصادر اسلامي خليفة دوازدهم حضرت خاتم الانبياء محمد مصطفي (صلي الله عليه و آله) و دوازدهمين رهبر و امام بعد از آن حضرت و همنام و هم كُنية آن حضرت است و القاب مشهورش در بين مسلمين «مهدي»، «قائم»، «منتظر»، «صاحب الامر»، «صاحب الزمان» و «بقيه الله» است. و در زبانهاي ديگر به «گرزاسيه»، «وشينو»، «ارتور»، «مهميد» و نامها و القاب ديگر خوانده شده است. در كتاب زنده و كتاب جاماسب و كتاب شاگموني و كتاب جوك و كتاب ديد و كتاب باسك و كتاب پاتيكل و كتاب دادنگ و كتاب صفنياي نبي و كتاب اشعياء و كتاب وحي كودك و كتاب حكي نبي و كتاب مكاشفات يوحناي لاهوتي و كتاب دانيال و انجيل متي و انجيل لوقا و انجيل مرقس و كتابها و الواح ديگر اين بشارتها به عبارات و مضاميني كه همه اصالت عقيدة مهدويّت را تأييد و آن را يك اصل عام و مورد قبول همة ملل و امم و انبياء و اديان معرفي مينمايند آمده است و به بعضي صفات و علائمي كه در احاديث و بشارات اسلامي براي اين ظهور و صاحب آن حضرت مهدي حجه ابن الحسن العسگري(ع) بيان شده اشاره يا صراحت دارند.
|
