جواب:
چنانچه در اخبار و احاديث است خداوند نطفههاي بسياري از مؤمنان را در اَصلاب كفار به وديعه گذارده و اين ودايع بايد ظاهر شود و پيش از ظهور اين ودايع، قيام امام با شمشير و قتل كفار و رفع جزيه، عملي نخواهد شد زيرا مانع از خروج اين ودايع ميشود.
آيا كسي پيش بيني ميكرد از صلب حجاج خونخوار ستمكار كه در بين دشمنان اهل بيت مانند او در شرارت كم يافت شده، مردي چون حسين بن احمد بن الحجاج معروف به ابن الحجاج شاعر و سخنور معروف شيعه و دوستدار خاندان رسالت(ع) پيدا شود كه آن قصائد غرّا و اشعار شيوا را در مدح و مناقب علي(ع) و اهل بيت آن حضرت و در نكوهش و سرزنش دشمنان آنها بگويد و مذهب شيعه را ترويج نمايد؟
آيا كسي گمان ميكرد از فرزندان سندي بن شاهك، قاتل حضرت موسي بن جعفر (ع) يكي از مشاهير شعرا و ستارگان جهان ادب (كشاجم) پيدا شود كه تحت تأثير جلوة حقيقت و ولايت علي(ع) و خاندانش عمرش را به مديحه سرائي و نشر فضايل اهل بيت به پايان رساند.
پس اين موضوع (خروج نطفههاي مؤمنان از اصلاب كفار)، موضوع مهمي است كه ظهور نبايد مانع از آن شود و بايد ظهور در موقعي واقع شود كه در اصلاب كفار وديعه اي باقي نمانده باشد، چنانچه در سرگذشت نوح پيامبر ـ علي نبينا و آله و عليه السلام ـ قرآن مجيد از سخن او در مقام دعا خبر داده:
«وَلا يَلِدُو ا اِلّا فاجِراً كَفّاراً» نوح/27
[و فرزندي هم جز بدكار و كافر از آنان به ظهور نميرسد.]
ظهور جهاني حضرت ولي عصر (عج) نيز در چنين موقعيتي واقع ميشود.
و به همين معني آية شريفة:
«لَوْ تَزَيَّلُوا لَعَذَّبْنَا الَّذينَ كَفَرُوا مِنْهُمْ عَذاباً أَليماً»نوح/25
[اگر شما عناصر كفر و ايمان از يكديگر جدا ميگشتيد همانا آنان كه كافرند را به عذاب دردناك معذب ميساختيم]
در روايات متعددي كه در تفسير برهان و صافي و بعضي تفاسير ديگر و كتب حديث روايت شده تفسير گرديده است.
و مضمون آن روايات اين است كه: قائم(ع) هرگز ظاهر نشود تا ودايع خدا خارج شود، پس وقتي خارج شد، دشمنان خدا بر هر كس ظاهر شود و آنها را به قتل رساند.
|
