جواب:
آنچه مسلم است اين است كه در امور و كارهاي عادي، حضرت ملتزم به توجيهات و تكاليف شرعي ميباشند و آداب و برنامههاي واجب و مستحب اين كارها را مو به مو رعايت مينمايند و محرّمات و مكروهات را ترك ميفرمايند.
بلكه در مورد مباحات نيز، ترك و فعل ايشان ،بر اساس دواعي عالي و مقدس است و براي دواعي نفساني، كاري از آن حضرت، اگر چه فائدة آن جسماني و اشباع غرائز جسمي باشد، صادر نميشود، به عبارت ديگر هر يك از اعمال و افعال، براي آن حضرت وسيله است نه هدف.
و اما اينكه امور معاش و تهيه غذا و پوشاك براي امام در عصر غيبت بطور عادي است يا به نحو اعجاز؟ جوابش اين است كه: بطور عادي بودن اين امور، امكان دارد و مانعي ندارد، چنانكه بر حسب بعضي از حكايات در برخي از موارد نيز به نحو اعجاز جريان يافته است.
درحالي كه خداوند متعال، حضرت مريم مادر حضرت عيسي(ع) را مخصوص به عنايت خود قرار دهد و از عالم غيب او را روزي دهد، چنانكه قرآن مجيد صريحاً ميفرمايد:
«كُلَّما دَخَلَ عَلَيْها زَكَرِيَّا الْمحْرابَ وَجَدَ عِنْدَها رِزْقاً، قال يا مَرْيَمُ أَنّي لَكِ هذا قالَتْ هُوَ مِنْ عِنْدِاللهِ اِنَّ اللهِ يَرْزُقُ مَنْ يَشاءُ بِغَيْرِ حِسابٍ» آل عمراه/37
[هر وقت زكريا به عبادتگاه ميآمد، روزي شگفت آوري مييافت، ميگفت: اي مريم، اين روزي از كجا براي تو ميرسد. پاسخ داد: اين از جانب خداست كه همانا خدا به هر كه خواهد روزي بي حساب ميدهد.] استبعادي ندارد كه وصي اوصياء و خاتم اولياء و وارث انبياء را از خزانه غيبت خود رزق و روزي دهد و تمام وسايل معاش او را به هر نحوي كه مصلحت باشد فراهم سازد.
|
