جواب:
در غيبت كبري كارها و مشاغل و مسؤوليتهاي امام(ع) بسيار حسّاس و مهم است و اگر چه تصرف و بسط يد و حكومت ظاهري بر اوضاع ندارند و رتق و فتق امور را ديگران در اختيار گرفته و نظام حكم و اداره را به خود اختصاص داده و بندگان خدا را استضعاف و استعباد ميكنند، مع ذلك امام(ع) ناظر بر اوضاع ميباشند و عنايتهائي دارند و تصرفاتي مينمايند.
و بالجمله شؤون امامت و رهبري و زعامت را در حدود امكان متصدي شده و وظايف خود را به نحو احسن و اكمل انجام ميدهند؛ خلاصه، عمر طولاني ايشان در اطاعت خدا ميگذرد، هم تكاليف فردي خويش را انجام ميدهند و هم بر حسب حكايات متواتر، تكاليف اجتماعي را، آنچه مقتضي و مصلحت باشد، انجام ميدهند؛ مانند هدايت اشخاص، ياري دادن مؤمنين بر مخالفين در بحث و احتجاج، حل مسائل مشكل، نصيحت و موعظة افراد، شفاي امراض، هدايت گم شدگان و رساندن آنها به مقصد، تعليم ادعيه، كمك مالي به نيازمندان، فريادرسي گرفتاران و درماندگان و زندانيان، ياري بيچارگان. كه بيشتر اين اعمال در ضمن ظهور معجزات، از آن حضرت صادر شده است. (رجوع شود به «دارالسلام» عراقي، «نجم ثاقب»، «جنه المأوي»، «العبقري الحسان» و بحار و غيره)
|
