جواب:
ما در ايمان به غيبت حضرت امام زمان (عجل الله تعالي فرجه الشريف) به هيچ وجه محتاج به دانستن سرّ آن نيستيم و اگر فرضاً نتوانستيم به هيچيك از اسرار آن برسيم، در ايمان به آن جازم، و آن را بطور قطع باور داريم و اجمالاً ميدانيم كه مصالح و فوايد بزرگي در اين غيبت است، اما ميان دانستن و ندانستن ما، با واقع شدن و واقع نشدن آن هيچ رابطهاي نيست، چنانچه اگر ما اصل غيبت را هم نشناسيم به واقعيّت آن صدمهاي وارد نميشود.
غيبت آن حضرت امري است واقع شده كه معتبرترين احاديث از آن خبر داده و جمع بسياري از بزرگان در اين مدت به درك حضور مقدس آن حضرت نايل شدهاند، پس ميان اين مطلب يعني ندانستن سرّ غيبت و صحت امكان وقوع آن، هيچ ارتباطي اصلاً و قطعاً وجود ندارد، ميتوانيم بگوئيم ما سرّ غيبت آن حضرت را نميدانيم و مع ذلك به غيبت آن بزرگوار ايمان داريم. مثل اينكه فايده بسياري از چيزها را نميدانيم ولي به وجود و هستي آنها عالِم و دانائيم.
|
