جواب:
انتظار در واقع به معناي چشم به راه كسي يا امري بودن ، و در معناي خاص شيعي به معناي منتظر ظهور امام زمان ( عليه السلام ) و قيام ايشان بودن است . كه آن را انتظار فرج ناميده اند .
در رواياتي كه از ائمه معصومين ( عليهم السلام ) نقل شده است فرمودند : بهترين عبادتها انتظار فرج است ، كسي كه حقيقةً منتظر است آماده است تا در ركاب حضرت ( عليه السلام ) با دشمنان دين و دشمنان آن حضرت نبرد كد و طبيعي است كه بدون مهيا شدن و نفس را تزكيه كردن و يار امام زمان ( عليه السلام ) شدن ، انتظار هم معنا ندارد چه اينكه بين دين و دنيا ، اگر كسي دين را انتخاب كرد در انتظار صاحب شريعت مي باشد تا بيايد و كجي ها و انحرافها و بدعتها را از بين ببرد . ولي كسي كه دنيا را انتخاب كرد طبيعي است كه منتظر نمي باشد .
در حديثي كه از امام رضا ( عليه السلام ) نقل شده است فرمودند : « او ليس تعلم ان انتظار الفرج من الفرج ، ان اللَّه يقول انتظروا انّي ملكم من المنتظرين ؛ آيا نمي داني كه انتظار فرج از فرج [مايه گشايش ] است » .
{P - تفسيرالعياش ، ج 2 ، ص 138 ، ح 50 . P}
خداوند فرموده است ؛ منتظر باشيد ، من هم با شما از منتظران خواهم بود .
|
