جواب:
يازدهمين پيشواي شيعه , حضرت امام حسن عسكري عليه السلام در سال دويست و شصت هجري قـمـري ديده از دنيا بربست و مقام امامت و رهبري امت به فرمان خداوند بزرگ به فرزند ارجمند وي حضرت مهدي (عج ) , موعود جهانيان انتقال يافت . روزي كـه امـام پـدر ارجـمـنـد خود را از دست داد , سن مبارك او از شش سال تجاوز نمي كرد , چون دشمنان امام در هر لحظه در كمين او بودند و تصميم گرفته بودند كه به هر قيمتي كه باشد به زندگي او خاتمه دهند , وي به فرمان خداوند از ديدگان مردم غايب گرديد . اين غيبت تا مدتي طوري بود كه شيعيان خاص آن حضرت مي توانستند مسائل مورد نيازخود را به وسيله چهار نماينده خاص وي از حضرتش سوال كنند و پاسخ آنها را بطوركتبي دريافت نمايند . ايـن جـريـان تـا سـال سيصد و بيست و نه هجري قمري ادامه داشت و نمايندگان چهارگانه آن حـضرت , يكي پس از ديگري اين مقام و منصب را حفظ نموده و با درگذشت آخرين نماينده وي , نـيابت و نمايندگي خصوصي پايان يافت و اداره امور شيعيان و بيان حلال و حرام و رسيدگي به خـصـومات و اختلافات و كليه شوون زندگي مردم به فقهاي بزرگ شيعه كه نمايندگان عام آن حـضـرت هستند واگذار گرديد و به نيابت خصوصي كه فردي بطور معين نماينده امام گردد , خاتمه داده شد . غيبت صغري از سال دويست و شصت كه سال وفات امام عسكري عليه السلام است , آغازگرديد و در سال سيصد و بيست و نه كه سال وفات آخرين نماينده اوست پايان يافت واز آن به بعد تا امروز , دوران غـيبت كبري مي باشد و علت اين نامگذاري روشن است زيرا در قسمت اول از غيبت , اگر چـه شيعيان از شرفيابي به حضور امام محروم بودندولي نمايندگان خصوصي امام مي توانستند با او تـماس بگيرند و مطالب و وقايع را به عرض امام برسانند و بعلاوه دوران آن نيز كوتاه بود از اين نـظر , اين غيبت را غيبت صغري مي گفتند ولي پس از درگذشت آخرين سفير خصوصي آن حضرت , اين راه نيز به روي مردم بسته شد و فقهاي اسلام به عنوان مرجع رسمي در امور ديني و دنـيـوي معرفي شدند و بر اثر بسته شدن همه نوع تماسهاي خصوصي و طولاني بودن زمان غيبت ,نام آن را غيبت كبري نهادند .
|
