جواب:
مقصود از {/B«لَفَسَدَتا»{w7-7w}{I21:22I}/} اين نيست كه بر اثر تزاحم با يكديگر، عالم را به تباهي مي كشاندند؛ بلكه اين كه دو خدا هر يك مالك قسمتي جداگانه از عالم باشند خود به خود فرض محالي است، زيرا؛ وقتي هر دو خدا خواهند بود كه هر دو واجب الوجود باشند و هر دو بايد خالق كل هستي بوده؛ چون هيچ جزئي از عالم، جداي از هيچ يك نتواند بود. از طرف ديگر از نظر فلسفي، استناد معلول به دو علت تامه محال است؛ زيرا استناد آن به هر يك در مقابل ديگر ترجيح بلامرجع مي باشد. ازاين رو با نگرش دقيق فلسفي با وجود دو خدا، امكان تحقق هيچ چيز وجود نخواهد داشت و در نتيجه تمام عالم تباه و نيست و معدوم خواهد بود. براي آگاهي بيشتر ر.ك: اصول فلسفه و روش رئاليسم، ج 5، علامه طباطبايي، شهيد مطهري.
|
