جواب:
در خصوص سؤالي كه فرموديد نكات زير قابل توجه به نظر مي رسد :
1.در مورد مكان حكومت امام زمان(، اگر منظورتان حدود ملك و سلطنت آن حضرت مي باشد، بايد عرض كرد كه حدود ملك و سلطنت او، همة روي زمين است، از مشرق تا مغرب و روايات در اين مورد بسيار است، مثل اين روايت كه حضرت امام زينالعابدين( از پيغمبر اكرم ( نقل مي فرمايند كه ايشان فرمودند : جانشينان بعد از من دوازده نفرند، اول ايشان توئي يا علي( و آخر ايشان قائم( است، آنكه خداوند براي او مشارق و مغارب زمين را فتح مي كند. (1)
و اگر منظورتان از مكان حكومت آن بزرگوار، دارالملك و پايتخت آن حضرت است، عرض مي شود كه همانطور كه در روايات آمده، دارالملك و پايتخت و حتي مسكن او و مساكن اصحاب او در كوفه مي باشد.(2)
2. در مورد مدّت حكومت آن حضرت( بايد عرض كرد كه روايات بسيار مختلف و متفاوتي در اين مورد آمده كه نمي توان آنها را با هم جمع كرد و علّت اختلاف روايات هم، روايات اهل سنت مي باشد(اخبار عامه)، كه به خاطر اغراضي بوده است كه يكي از آن اغراض صرف مخالفت بوده (اغراض ديگر را مي توانيد در كتاب مهدي منتظر(، ص236 به بعد مشاهده بفرماييد.)
البته آنچه كه از همه بهتر است و بعضي از علماء شيعي آنرا تأييد مي فرمايند و قرائن و شواهدي نيز در روايات اهل بيت( دارد، اين است كه مدّت حكومت آن بزرگوار( همانند غيبت ايشان در اختيار خداوند است، و جز با اراده و مشيّت خداوند پايان نميپذيرد و مدّت آن را جز خداي تبارك و تعالي نمي داند، همانطور كه در حديث مفضل حضرت صادق( فرمود : به اراده و مشيت خداست،نمي داند كسي جز او.(3)
3. در مورد قسمت سوم سؤال شما عرض مي شود كه بله، چنين رابطه اي مي باشد، بعد از ظهور حضرت مهدي( رجعت خواهد بود و بعد قيامت ـ اولين كسي كه رجعت مي نمايند حضرت حسين بن علي( خواهند بود ـ در اين موارد اخبار و روايات زيادي مي باشد، ولي به جهت طولاني نشدن ذكر نمي شود.(در صورت علاقة شما به آن روايات، شما را به بعضي كتب ارجاع ميدهيم)(4)
خداوند متعال همة ما را از منتظرين واقعي و مخلص حضرتش قرار بدهد، انشاءا...
منابع و مآخذ :
1. همان، كتاب مهدي منتظر(، نوشتة محمد جواد خراسانيره،ص223
2. ص259
3. همان، ص232و233 ، و همچنين كتاب ظهور حضرت مهدي( از ديدگاه اسلام و مذاهب و ملل جهان، نوشته : سيداسدا...هاشمي شهيدي،ص452
4. كتاب مجموعه زندگاني چهارده معصوم( ، نوشته حسين عمادزاده، ص657، و همچنين كتاب ظهور مهدي( از ديدگاه اسلام و مذاهب و ملل جهان، ص451، كه از كتاب بحارالانوار، ج52،ص312 و كتاب علل الشرايع، ج1،ص7، ط بيروت، نقل فرموده اند.
|