جواب:
داستانها و اخبار ملاقات و مشاهده حضرت مهدي( ، بسيار فراوان است؛ و به تواتر مي رسد. (خبر متواتر، خبري است كه حجت باشد و يقين آورد.) بيشتر از صد روايت در اين باره وجود دارد. برخي از آنها را علامه مجلسي در بحارالانوار(1) ذكر كرده؛ و محدث بزرگوار، حاج ميرزا حسين نوري، نيز در كتاب نجم ثاقب صد داستان در اين زمينه نقل كرده است.
امام ( در دوران غيبت صغري با افرادي ديدار داشته اند، كه از درجه ايمان و تقوا و يقين بالايي برخوردار بودند، به طوري كه امام حسن عسگري( نيز جز به كساني كه اخلاص و تقوايشان مسلم بود، از خصوصيات حضرت چيزي نمي فرمود. خود حضرت هم بعد از رحلت پدر بزرگوارش، همين رويه را داشتند. (2)
ولي در دوران غيبت كبري با اشخاص مختلفي ديدارهايي داشته اند، و اين ديدارها نوعاً به چند صورت بوده است :
1.ديدار حضرت مهدي( با عنوان غيرواقعي ايشان، بطوري كه كاملاً براي ديدار كننده ناشناس باشند. اين گونه ديدارها به فراواني صورت گرفته است.(3)
2. ديدار و رويارويي با آن حضرت در عنوان حقيقي ايشان، بطوري كه در حين ملاقات كاملاً براي ديدار كننده ناشناس بوده، ولي پس از آن شخص متوجه واقعيت امر گرديده است. اكثر ديدارهايي كه نقل شده اين گونه بوده است.(4)
3. ديدار آن حضرت با عنوان حقيقي ايشان، در حالي كه ديدار كننده نيز در حين ملاقات متوجه اين مهم بوده است. اين گونه ديدارها در اخبار مربوط به مشاهده بسيار كم نقل شده است. (5)نمونه آن مرحوم محقق اردبيلي است، كه از علماي بزرگ و پرهيزگار شيعه بوده است، و ملقب به مقدس اردبيلي است. مسايلي براي او مشكل شده بود، و در پاسخ آنها مانده بود. در نيمه شبي از نجف به مسجدكوفه مي رود، و حضرت ( را در محراب اميرالمؤمنين( ، ملاقات مي كند. و سؤالات خود را از آن حضرت پرسيده، جوابش را گرفته، بر مي گردد. (6)
طبق اخبار وارده، امام( با حالات گوناگون آشكار شده اند، گاهي به صورت يك عرب بياباني، گاهي با حالتي از ابهّت و مهرباني، گاهي در لباس كشاورزي كه ابزار كشاورزي خود را همراه دارد، و گاهي در هيبت علما و رجال ديني. (7)
در روايتي كه علي بن ابراهيم بن مهزيار از حضرت نقل مي كند، حضرت چنين مي فرمايد : اي فرزند مازيار پدرم، حضرت ابومحمد(، از من تعهّد گرفته كه با مردمي كه مورد خشم خداوند قرار گرفته اند، و پستي و خواري دنيا نصيبشان شده، همسايگي نكنم؛ و در محله آنها سكني نگزينم. (8)
محدثان معتبر از شيعه بنابر احاديث از پيامبر اكرم( و امام علي( ، شمايل و اوصاف امام مهدي( را در كتابهاي خويش چنين آورده اند : او داراي چهره اي گندمگون، ابرواني هلالي و كشيده، چشماني درشت و سياه و جذاب، شانهاي پهن، قامتي كشيده، نه بلند و نه كوتاه، بيني كشيده و زيبا، پيشاني بلند و نوراني، گونه هايي كم گوشت و عضلاتي پيچيده و محكم، خوش منظر و رباينده و نگاهش دگرگون كننده مي باشد. بر بازوي راستش دو آيه قرآن ذكر شده، و برگونة راستش خالي مشاهده مي گردد. (9)
رسول خدا( فرمود : مهدي( شبيه ترين مردم به من است. او در شمايل و اقوال و افعال به من شباهت دارد، و نام او همانند نام من است. (10)
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
منابع و مآخذ :
1. بحارالانوار،علامه مجلسي،جلد13،ص143
2. تاريخ الغيبه الصغري، به نقل از تاريخ غيبت كبري، سيد محمد صدر
3و4و5 . همان
6. نجم ثاقب، ص334 / منتهي الآمال، ص319
7. نجم ثاقب
8. غيب طوسي به نقل از غيبت كبري، محمد صدر
9. سيري كوتاه در زندگي چهارده معصوم، امام مهدي، عبدا... طاهرخاني
10. همان
|
