جواب:
1. يكي از راههايي كه مي توان خداوند را احساس كرد و وجود او را كاملاً حس نمود از آثار اوست. يعني اينكه به طور كلي وسيله شناختن هر موجود در عالم آثار آن است و تنها مي توانيم هر موجودي را از اثرش بشناسيم.
مثلاً با ديدن يك كوزه سفالي كه در زيرزمين پيدا مي شود كه مربوط به قرنهاي بسيار دور است مي فهميم كه تمدن و زندگي بشر چگونه بوده است، يعني از يافتن يك اثر متوجه خيلي از چيزها مي شويم و پي به وجود آنها مي بريم. درحالي كه ما در جهان آفرينش بي نهايت اثر و موجودات داريم كه بطور منظم آفريده شده اند. آيا اينها براي شناختن و حس كردن خداوند كافي نيست،به هر گوشه اي از اين عالم نگاه كنيد نشانه اي از قدرت و علم او را مي بينيد.
همان طور كه شما با ديدن آن كوزه سفالي به مردمان كه قبل از شما ساليان دور زندگي كرده اند پي مي بريد در حالي كه آنها را نديده ايد و نمي دانيد چه شكلي و چه اندازه اي بوده اند ولي ما به وجود آن انسانها و تمدن آنها يقين پيدا مي كنيم. پس با ديدن اين همه آثار خداوند كوهها، دشتها و درياها پي به وجود خالقي مدبر و حكيم مي بريم در حالي كه او را نميبينيم و لي وجودش را كاملاً حس مي كنيم، همين كه بفهميم اين جهان آفرينش،خدايي دارد كافي است كه اورا احساس كنيم.
و ما در عالم طبيعت آن قدر موجوداتي داريم كه با هيچ حواسي درك نمي شوند و جسم نيستند ولي آنها را حس ميكنيم. مثل امواج صدا در عالم، با اين كه ما صدا را نمي بينيم و جسم نيست ولي او را حس مي كنيم و درك مي كنيم.1
2. اگر مي خواهيم خدا را با تمام وجود احساس كنيم بايد هميشه خود را نيازمند و محتاج به خدا بدانيم يعني اگر بدانيم كه ما هميشه محتاج و نيازمند به خدا هستيم و خودمان به تنهايي نمي توانيم كارها را انجام دهيم و يا نياز به غير نداشته باشيم خدا را بيشتر از آنچه حس مي كنيم احساس مي كنيم، چون خداوند فرموده است : انتم الفقراء الي الله 2 يعني شما نيازمند بههستيد هيچ چيز از خود نداريد واگر انسان چنين احساسي داشته باشد همواره خدا را به ياد دارد و او را احساس مي كند.خداوند همان طور كه ما در برخي موارد شديداً نياز به خدا پيدا مي كنيم مثلاًُ جاهايي كه هيچ كس نمي تواند ما را كمك كند، به عنوان مثال در بيماريهاي لاعلاج و يا تصادفات و يا غرق شدن در دريا و زلزله و ...قلب و دل و تمام وجودمان نياز به خالق بي همتا پيدا مي كند و در اين صورت او را با تمام وجود حس كرده و صدايش مي زنيم و اگر اين نياز و ياد خدا هميشه با ما باشد هميشه او را در وجودمان مي يابيم و حس مي كنيم. 3
1. 3. به دنبال زيبايي هاي جهان آفرينش باشيم. اهل طبيعت و مأنوس با طبيعت باشيم. يعني اين كه مثلاً ما كه از ديدن يك اثر هنري زيبا لذت مي بريم و به وجود يك نقاش چيره دست و خوش ذوق پي مي بريم، وقتي هم به طبيعت زيباي خداوند و به يك گل زيبا نگاه مي كنيم به يك خالق زيبا دوست كه زيبايي را دوست دارد پي مي بريم و هرچقدر اهل طبيعت و تفكر در زيبايي هاي او باشيم خداي زيبا را بهتر احساس مي كنيم. آفريدگار جهان، آيت ا..مكارم شيرازي،ص248
2. سوره فاطر/15
تفسير نمونه،ج18،ذيل آيه15 سوره فاطر
|
