جواب:
روايات نسبت به كسانيكه در دولت امام مهدي (عج) حضور مي يابند و رجعت و بازگشتي به دنيا دارند دو گونه اند .
1-رواياتيكه مي گويد مومنانيكه موفق به زدودن همه ناخالصيها در هنگام زندگي دنيوي شوند رجعت مي كنند .
2-رواياتيكه از افراد با مشخصات نام برده است نظير حضرت عيسي (پيامبر اسلام (و ائمه(
براي توضيح به كتاب در محضر علامه طباطبائي مراجعه فرمائيد .
و اما شفاعت جذبه هاي وجود انسانهاي كامل است و اين جذبه جلوه آن در دنيا هدايتگري و نجات از ظلمتها و جهالتها به انوار ودانش هاست و در آخرت ارفاق و ترميم نقيصههاست لازم به يادآوريست كه برخورداري از آن جذبه در دنيا كه برخورداري از هدايت است و در آخرت كه در پرتو بهره مندي از شفاعت است تلاش و كوشش در حد توان را مي طلبد و اميدواري بدون كوشش و همت را ه به جائي نمي برد .
امام خميني (در اين بارهفرمودند : فرصت را از دست مده و در جواني خود را اصلاح كن. پيران نيز بايد بدانند كه تا در اينعالم هستند مي توانند جبران تبهكاريها و معصيتها را بكنند ، و اگر از اين جا منتقل شدند كار از دست آنان خارج است . دل بستن به شفاعت اوليا (و تجرّي در معاصي از خدعه هاي بزرگ شيطاني است؛ شما به حالات آنان كه دل به شفاعتشان بسته، و از خدا بي خبر شده و به معاصي جرأت ميكنيد، بنگريد ، ناله ها و گريه ها و دعاها و سوز وگدازهاي آنان را ببينيد و عبرت بگيريد . در حديث است كه حضرت صادق (در اواخر عمر ، بستگان و فرزندان خود را احضار نمود و قريب به اين مضمون به آنان فرمود كه : فردا با عمل بايد در محضر خداوند برويد و گمان نكنيد بستگي شما به من فايده دارد . علاوه بر آن احتمال دارد كه شفاعت نصيب آنان شود كه با شفيع ارتباط معنويشان حاصل باشد مقصود همان رجعتي است كه اول امام حسين (ع) بعد حضرتامير (ع) و بعد حضرت رسول(ص) و بعد باقي ائمه رجوع مي نمايند .
و رابطه الهي با آنان طوري باشد كه استعداد براي نائل شدن به شفاعت داشته باشند ، و اگر اين امر در اين عالم حاصل نشود شايد بعد از تصفيه ها و تزكيه ها در عذابهاي برزخ ، بلكه جهنم ، لايق شفاعت شوند .
|
