جواب:
از نظر قرآن سعادت و رستگاري در گرو التزام جدي و حقيقي به دو چيز گرانبها است:
1ـ تصحيح عقايد و ايمان راستين به حقايق ديني
2ـ عمل صالح و كنش بر اساس آنچه خداوند بشر را به آن مأمور كرده است.
بنابراين فخرفروشيهاي پوچ و بياساس برخي از ارباب اديان را كه به صرف مسيحي يا يهودي خواندن فرد چنين وانمود ميكردند كه رستگاري دوست از آن ايشان است و ديگران كاملاً از آن بيبهرهاند مردود شمرده است.
قرآن مجيد اساساً عناويني مانند يهوديت و نصرانيت را به رسميت نميشناسد و تنها اسلام و مسلماني واقعي را به رسميت شناخته و در آيات بسياري پيامبران الهي را مسلمان دانسته است و مسلماني، همان ايمان و پيروي از پيامبران الهي در عصر بعثت و بقاي شريعت آنهاست نه زمان نسخ آن. از طرف ديگر قرآن مجيد لازمه ايمان به خداوند را پيروي از رسولان او و در آخر، پيوستن به آخرين سفير الهي ميداند. در اين راستا خداوند ايمان نياوردن به پيامبر اكرم( و كتمان بشارتهاي انجيل در اينباره را در جايجاي قرآن مورد عتاب و نكوهش قرار داده است و در دنباله آيه ياد شده اين جريان را به منزله اطفاء نور الهي قلمداد كرده و عاملان آن را كافر خوانده است. خداوند حضرت محمد ( را به سوي همه انسانها مبعوث ساخته و همگان را موظف به گرويدن به آيين خاتم گردانيده است. اما خيل عظيمي از پيروان اديان ديگر كه به آن اشاره كردهايد يا حقانيت اسلام برايشان روشن شده است، اين گروه هيچ عذري در سرپيچي از اسلام نداشته و اگر به آن ايمان نياورند قطعاً گرفتار عذاب ابدي خواهند شد؛ يا حقانيت اسلام را شناختهاند، لكن عمداً از بررسي و تحقيق در اين مورد شانه خالي كردهاند، در حاليكه همه شرايط براي آنان فراهم بوده است، در اين حال نيز عذاب الهي دامنگير آنان است. يا ناآگاه بوده و در اين راستا خود مقصر نيستند، بلكه اساساً غافل بوده و نداي اسلام را نشنيدهاند و يا ابزارهاي لازم را براي تحقيق در اختيار نداشتهاند، در اين حال مرجون لامرالله بوده و در صورت درستكاري بر اساس آيين قبلي با فطرت الهي ممكن است خداوند بر آنان نظر رحمت كند.
مراجعه كنيد به آيات زير از قرآن كريم:
1. مائده/62
2. آل عمران/67
3. صف7-6
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
برگرفته از: www.Nahad.net
|
