جواب:
يأجوج و مأجوج نام دو قبيله وحشي بوده است كه مزاحمت شديدي را براي ساكنان اطراف مركز سكونت خود داشتهاند. مردم براي خلاصي از آنها به فرد كاردان و صالحي به نام ذوالقرنين توسل جسته، از او خواستند تا سدي كه مانع از هجوم آنها شود، براي آنها بسازد. در آيه 94 سورة كهف ميخوانيم: ]مردم به ذوالقرنين[ گفتند: اي ذوالقرنين! يأجوج و مأجوج در اين سرزمين فساد ميكنند، آيا ممكن است ما هزينهاي براي تو قرار دهيم كه ميان ما و آنها سدّيايجاد كني؟ در آيه 97 همان سوره قرآن از ساخت سدي محكم خبر داده است: ]سرانجام آنچنان سد نيرومندي ساخت[ كه آنها قادر نبودند از آن بالا روند و نميتوانستند نقبي در آن ايجاد كنند.(براي آگاهي بيشتر ر.ك: تفسير نمونه، آيةالله مكارم شيرازي و ديگران، ج 12، تفسير آيات 92 الي 98 سورة كهف.)
آية 96 انبيأ از انتشار و پراكندگي يأجوج و مأجوج (كه به باور برخي از دانشمندان از تيرة مغول بودهاند)(ر.ك: تفسير الميزان.) در كرة زمين سخن گفته است امّا اين كه آيا منظور از گشوده شدن، شكسته شدن سدّ مانع از ورود آنها و نفوذشان از اين طريق در مناطق ديگر جهان است و يا منظور نفوذ آنها، به طور كلي در كرة زمين از هر سو و ناحيه ميباشد، آيه مذكور به صراحت در اين باره سخن نگفته است.(ر.ك: تفسير نمونه، ج 13، ص 503.)
البته برخي مفسران، براساس روايتي(اكمال الدين، شيخ صدوق، ج 2، ص 403، دارالكتب الاسلامية.) گشوده شدن راه يأجوج و مأجوج را رجعت آنان به دنيا پيش از ظهور امام زمان دانستهاند. براي مثال ابوالفتوح رازي ميگويد: فتح يأجوج و مأجوج در وقت رجعت باشد، براي آن كه عقب يأجوج و مأجوج صاحب الزمانكه مهدي امت است ـ برون آيد و رجعت براي او باشد.(روض الجنان و روح الجنان، ابوالفتوح رازي، ج 13، ص 28، آستان قدس رضوي.)
|
