جواب:
چه خوب است كه انسان هر دعايي ميكند، از صميم قلب باشد، زيرا دعا به معناي درخواست بندهاي فقير و سراپا نياز از مولايي كريم و غني است كه دستور دعا داده است: ادْعُونِيَّ أَسْتَجِبْ لَكُم(غافر،60) بخوانيد مرا تا اجابت كنم شما را بديهي است خدايي كه امر ميكند هر حاجتي داريد از من بخواهيد كه اگر از صميم قلب حاجت خود را بخواهيم، برآورده خواهد شد. شهيد مطهري ميفرمايد: اگر از حدّ لقلقة زبان بگذرد و دل با زبان هم آهنگي كند، يك روحانيت بسيار عالي دارد، مثل اين است كه انسان خود را غرق در نور ميبيند، شرافت گوهر انسانيت را در آن وقت احساس ميكند. سپس ميفرمايد: يكي از شرايط دعا اين است كه خواستن و طلب در وجود انسان پيدا شود و تمام ذرّات وجود انسان، مظهر خواستن گردد، واقعاً آن چه ميخواهد، به صورت يك احتياج و استدعا و حاجت درآيد... . فرق است بين خواندن دعا و دعاي واقعي، تا دل انسان با زبان همآهنگي نداشته باشد، دعاي واقعي نيست. بايد در دل انسان جدّاً و واقعاً خواست و طلب پيدا شود، حقيقتاً احتياج پديد آيد.(بيست گفتار، شهيد مطهري، ص 239، نشر شركت افست، سهامي عام.)
دعا براي امام زمانغ چه دعاهاي رسيده از امامان معصوم: مانند دعاي فرج، عهد،... و يا دعايي كه به فارسي براي تعجيل فرج آن حضرت ميكنيم، بيان كنندة عشق و علاقة انسان نسبت به امام زمانغ است و اگر از صميم قلب هم نباشد، اجر دارد، لكن بايد سعي كرد كه با حضور قلب و توجه كامل دعا بخوانيم. امام صادقدر اينباره فرمود: بنده وقتي با نيّت صادق و قلبي پاك، حاجت خود را از خدا طلب كند، در حالي كه به عهدي كه خدا در نزد او دارد نيز وفا كرده باشد، خداوند حاجت او را برآورده ميكند، ولي اگر از ته دل و با اخلاص حاجت طلب ننمايد، خداوند دعاي او را اجابت نميكند.(ميزان الحكمه، محمدي ري شهري، ج 3، ص 256، نشر مكتب الاعلام الاسلامي.)
دعا، سلاح مؤمن است و مهمترين ثمرة دعا اين است كه انسان در وقت دعا به خدا توجه پيدا ميكند، و وابستگي خود را از دنيا كم ميكند به خصوص دعاهاي وارد شده از امامان معصوم: كه به فرموده امام خميني به منزلة قرآن صاعد است و بايد هر چه بيشتر به آن دعاها توجّه داشته باشيم.
|
