جواب:
شخصي كه به سبب گناهاني كه انجام داده است، براي ظهور امام زمانغ دعا نميكند، فكر كرده امام زمانغ براي جزا دادن به گناهكاران ميآيد، پس اگر بيايد، مرا هم عذاب خواهد كرد و يا خواهد كُشت. اين پنداري نادرست است، زيرا حسابرسي به گناهان و عقوبت كردن گناهكاران، مخصوص روز قيامت است و شخص گناهكار، بايد از مرگ هراس داشته باشد زيرا با مرگ است كه دست انسان از جبران گناهانش كوتاه ميشود و با كولهباري از گناه به محكمة عدل الهي ميرود و به نتايج اعمال خود ميرسد پس شخص گناهكار بايد از مرگ بترسد نه از ظهور امام زمانغ، زيرا چه امام زمانغ ظهور كند و چه نكند به هر حال، مرگ براي او بد فرجامي بوده و اول عذاب و بدبختي او خواهد بود پس شخص گناهكار بايد توبه كند و از خداوند متعال طلب بخشش كرده رو به سوي اعمال صالح بياورد امّا امام زمانغ براي حسابرسي گناهان نميآيد، بلكه ايشان مصلح كلّ بوده و رسالت ايشان، ايجاد حكومت عدل الهي و احياي اسلام و قرآن است، به طوري كه معارف اسلامي، به گوش همة جهانيان برسد و هيچ ظالمي بر مردم حكومت نكند: وَ نُرِيدُ أَن نَّمُنَّ عَلَي الَّذِينَ اسْتُضْعِفُواْ فِي الاْ ?َرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَغمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَ َرِثِينَ (قصص،5) ارادة ما بر اين قرار گرفته است كه به مستضعفين نعمت بخشيم، و آنها را پيشوايان و وارثين روي زمين قرار دهيم. خلاصه آن كه در عصر ظهور حضرت مهديغ، نه قرار است به گناهان شخصي افراد رسيدگي شود و نه ارادة مردم براي انجام گناه از بين ميرود، بلكه مردم حتّي در انتخاب دين آزاد هستند، اگرچه بيشتر مردم جهان، راه حق را مييابند و به آن ميگروند ولي مسئلة مهم در آن زمان آن است كه دنيا داراي يك حكومت، آن هم از نوع الهي آن است و احكام اسلام نيز بدون هيچ تغييري از سرچشمة نور هدايت به جامعه عرضه خواهد شد.(ر.ك: تفسير نمونه، آيت اللّه مكارم شيرازي و ديگران، ج 4، ص 319، نشر دارالكتب الاسلامية.)
|
