جواب:
قرآن كريم، كتاب راهنمايي بشر در روز قيامت است و لازمة اين مطلب، آن است كه قرآن از بيان مسائل شخصي و جزئي خودداري كند.
كتاب قرآن مانند كتاب قانون است كه مسائل كلّي و مبتلا به بشر در آن آمده، و تبصرهها و جزئيات آن را پيامبر و امامان: ذكر كردهاند پس از آن نيز فقهاي اسلام ـ با توجه روايات ـ فروعات و جزئيات ديگري را از آن به دست آوردهاند. اينك براي آن كه متوجه شويم كه لازم نيست همة مطالب به طور تفصيلي و مشروح در قرآن بيان شده و اين كه نيازهاي ما را، تنها قرآن برطرف نميكند و به چيز ديگري نيز نياز داريم، مثالي ميزنيم: كتاب قانون اساسي هر كشور، در چند ورق و خلاصه در دسترس مردم قرار ميگيرد ولي تبصرهها و قوانين جزئي آن را نمايندگان مجلس ـ در قالب چندين جلد قطور، كه به سادگي نميتواند در دسترس مردم قرار گيرد ـ ذكر ميكنند و سپس هر وزارتخانه ـ به صلاح ديد خود ـ به صلاح ديد خود ـ جزئيات ديگري را در مرحلة سوم ذكر ميكند، كه مجموع اين قوانين كتابي را با چندين هزار صفحه را به خود اختصاص ميدهد. اين مثال نشان ميدهد كه كتاب قانون بدون نمايندگان مجلس نميتواند مشكلات را برطرف كند، قران كريم به منزلة قانون اساسي بشريت است، كه تمام قوانين هدايتي بشر به طور اجمال و كلّي ـ نه تفصيلي و مشروح ـ در آن آمده است. پيامبر و امامان: برخي جزئيات آن قوانين كلّي را ذكر كردند كه در قالب روايات كتابي در حدود 100 صفحه ـ بحارالانوار مرحوم مجلسي ـ تشكيل ميدهند و فقهاي اسلام نيز در طور تاريخ ـ با استفاده از روايات و راهنمايي امامان: جزئيات و توضيحات ديگري را ذكر كردند كه در قالب هزاران جلد كتاب وجود دارد.
فرض كنيد كه خداوند تمام اين جزئيات را خود در قرآن بيان ميفرمود نتيجه اين ميشد كه اوّلاً: قرآن داراي چندين هزار صفحه شود و كتابي اين گونه جز در كتابخانهها پيدا نميشد و جز دانشمندان از آن استفاده نميكردند.
وانگهي! امكان آن نيز نبود كه پيامبر6 همه اين مطالب را بر مردم تلاوت كند و به آنان ابلاغ كند. از اين سخنان نتيجه ميگيريم كه همه مسائل لازم نيست در قرآن به طور مشروح آمده باشد بلكه سخنان پيامبر و امامان: هم ارزش قرآن را دارند. اگر نام عليو يا امام زمانغ و يا ياوران امام مهديغ و يا هزاران مطلب جزئي ديگر در قران نيامده است، ولي در روايات پيامبر و امامان: بيان شده است. عترت و خاندان پيامبر6 نمايندگان خدا هستند كه قران را تفسير و تشريح ميكنند زيرا خود پيامبر6 فرمود: من از ميان شما ميروم و دو چيز گرانبها در ميان شما ميگذارم، كه بايد به هر دو تمسّك كنيد: قال رسول اللهاني تارك فيكم الثقلين كتاب اللّه و عترتي اهلبيتي ما ان تمسكتم بهما لن تضلّوا ابدا و انهما لن تفترقا حتّي يردا عليّ الحوض من در ميان شما دو امانت نفيس و گرانبها ميگذارم، يكي كتاب خدا و ديگري عترت من است. مادامي كه شما به اين دو تمسّك ميجوييد، گمراه نميشويد. و اين دو يادگار من هيچ گاه از هم جدا نميشوند تا در كنار حوض به من وارد شوند.(الهيات و معارف اسلامي، جعفر سبحاني، ص 403، نشر مؤسسة امام صادق.)
خلاصه آن كه قران در مورد امام زمانغ به صورت كلّي، در حدود صد و پنجاه آيه اشاره كرده است، و جزئيات آن در روايات آمده است.(ر.ك: احقاق الحق، قاضي نوراللّه شوشتري، غاية المرام سيد بحريني، امامت و مهدويت صافي گلپايگاني.)
|
